Wyrwicz Zbigniew Konrad "Giewont" ("Giełwont"), "Witold", "Góralik", "Maciej", po wojnie Giewont [Gielwont] Witold NSZ, (19 II 1914 Kurzany, pow. Brzeżany woj. tarnopolskie – 24 VI 1990 Detroit Mich., USA), ppor. piech. ss (1 X 1938), kpt. /mjr NSZ, absolwent gimnazjum neoklasycznego, harcmistrz, absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Piechoty przy 12 DP w Tarnopolu i ostatniej przedwojennej promocji oficerskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, dca plutonu w 5 kompanii 1 PSP w Nowym Sączu (1938-1939), uczestnik kampanii wrześniowej (dca kompanii zapasowego 151 pp., 1 PSP, Armia „Karpaty”), w czasie okupacji w konspiracji, PZP-ZWZ na Podhalu i we Lwowie, m.in. instruktor konspiracyjnego kursu podchorążych Sekcja 6 (Zwierzyniec), oficer organizacyjny Dywizji Podhalańskiej (1940), następnie w ZJ, por, ZJ (1941), kpt. ZJ (1942) i mjr NSZ (1944), oficer wyszkoleniowy Lwowskiego Okręgu ZJ (1941), Szef Sztabu Okręgu NSZ: Lwowskiego (1942) i Lubelskiego (1943), dowódca podokręgu NSZ Lublin (1943-44), oficer do specjalnych zleceń KG NSZ (1944-45) 14 VI 1944 wydalony z szeregów NSZ-AK za "usiłowanie robienia rozłamu" w organizacji, następnie szef sztabu okręgu lubelskiego ZJ-NSZ i komendant Okręgu III NSZ (Lublin), tymczasowy dowódca baonów 1 pp. Legii Nadwiślańskiej "Cichego" i "Znicza", w VI 1944, dca nieudanej przeprawy przez Wisłę lubelskich oddziałów NSZ. We IX 1944 aresztowany przez bezpiekę i skazany na śmierć. Po wykupieniu z więzienia pod koniec 1945 r. dołączył do Brygady, w której pełnił funkcję oficera wyszkoleniowego, od 31 XII 1945 komendant Ośrodka Zapasowego, w III 1946 przebywa w ośrodku szkoleniowym w Erlangen.

Wyrzykowski Stanisław "Fladrzyński", ur. 5 II 1922 Głuchów pow. Kutno, ppor. rez. piech. (4 X 1944), bez zawodu, absolwent szkoły średniej (j, niemiecki) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych AK w Warszawie (1942-1944), od 8 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 401.

Wysocki por., 1 VII 1945 oficer BS.

Zaborski Jan Kazimierz "Huba", "Kazimierz Huba", po wojnie Huba Kazimierz

Zajączkowski Zygmunt "Leszczyc", ur. 1 V 1908 Radom, por. kaw. ss. (1 I 1935), wykształcenie średnie (j. rosyjski), absolwent Szkoły Podchorążych Kawalerii Grudziądz (1929-1931), w 1939 r. dowódca plutonu w szwadronie karabinów maszynowych 8 pułku ułanów, uczestnik kampanii wrześniowej, wojna w obozie jenieckim, w Brygadzie od 31 V 1945 z nominacją na szefa taborów konnych w Grupie, p.o. dca kompanii sztabowej (3 – 29 VI 1945), 18 VIII 1945 wyznaczony na komendanta Kwatery Głównej, od 1 X 1945 z-ca d-cy OZ, od 13 X 1945 zca dcy ośrodka koni w Freind, od 3 I 1946 zca dcy szwadronu kawalerii, od 25 II 1946 d-ca komp. 4088, 4 V 1946 zwolniony z dowództwa kompanii i Ośrodku Fürstenfeldbruck.

Zajda Edward "Artur", por. NSZ, wykładowca na Kursie Szkoły Podchorążych przy Komendzie Rejonu Ostrowiec Świętokrzyski (VI 1944).

Zakrzewski Mieczysław "Grot", po wojnie Grot Mieczysław, ur. 20 VIII 1909 Puławy, por. rez. piech. (1 I 1937), wykształcenie wyższe, inżynier agronom (j. rosyjski, czeski, niemiecki), zatrudniony jako rolnik, absolwent Szkoły pp. w Dęblinie (1931/32), w Brygadzie od 22 VI 1945 z przydziałem do kierownictwa kolumny samochodowej, od 23 VI 1945 oficer techniczny II batalionu, 5 VII 1945 znowu przeniesiony do autokolumny, 1 VIII 1945 mianowany komendantem brygadowej Szkoły Kierowców Samochodowych, po reorganizacji z 17 VIII 1945 r. dowódca plutonu w kompanii "Ożoga", od 26 IX 1945 w grupie oficerskiej OZB, 28 IX 1945 przydzielony do dyspozycji inspektora Brygady, od 1 X oficer do specjalnych zleceń u mjr. Aleksandra, od 15 VI 1945 w Käfertalu.

Zakrzewski Tadeusz "Wit", ur. 15 III 1897 w Żytomierzu, kpt. OW, szkoła średnia (j. rosyjski), absolwent Szkoły Oficerskiej w Rosji (1915, broń pancerna), w 1939 r. dowódca kolumny samochodowej 4 Baonu Pancernego, wojna w niewoli, od 31 I 1946 dca komp. 4104, 30 IV 1946 przeniesiony do Käfertalu.

Zaleski Andrzej (20 XI 1909 – 1970 Chicago) por., uczestnik kampanii wrześniowej, oficer BS i Kompanii Wartowniczych.

Zaleski Kazimierz "Bończa", dowódca oddziału partyzanckiego NSZ na Kielecczyźnie.

Zaremba Marian "Przemysław" pchor./ppor., szef Oddziału I KO V Kielce.

Zaremba Władysław "Szreniawa" po wojnie Szreniawa Władysław, ur. 19 I 1919 Tarnów, ppor. rez. kaw., wykształcenie średnie (j. niemiecki), bez zawodu, absolwent Szkoła Podoficerów Zawodowych Kawalerii w Grudziądzu (1938/39), w Brygadzie od 20 X 1945 stażysta w komp. 4000, od 30 X 1945 d-ca plutonu w kompanii 4007, od 15 III 1946 na urlopie bezterminowym dla kontynuowania studiów.

Zaręba Kazimierz "Modrzew" po wojnie Modrzew Kazimierz, ur. 25 IX 1912 w Kielcach, ppor. art. (18 I 1946), z zawodu urzędnik , absolwent gimnazjum ogólnokształcącego (1937) i liceum (1939) o profilu matematyczno-fizycznym (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty ZWZ w okręgu Radom-Kielce (III – XII 1942), od 1 I 40 w konspiracji, kpr. pchor. AK (10 XII 42), od 11 VIII 1944 w 3 komp. 204 pp. BS, 11 VIII 1944 awans na sierż. pchor. i służba w II O., 31 VII 1945 przeniesiony z batalionu II do do kompanii telegraficznej (łączności), 14 VIII 1945 przeniesiony do O. II, 14 IX 1945 odkomenderowany na kurs specjalny tj. do 2 Korpusu (17 LBS), gdzie przeszedł kurs uzupełniający z zakresu broni nowoczesnych i skąd powrócił na początku stycznia 1946, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 w O. I dowództwa BS, od 8 II 1946 w O. I. Ośrodka Fürstenfeldbruck, od 8 III 1946 dowódca plutonu w kompanii 4086, następnie dca plut. w komp. 4020 (1947).

Zarychta [Ludger] Jan "Żar" (26 III 1910 – 1946/1947 Polska), lekarz, plut. pchor. WP, w VIII 1939 awansowany na ppor., od 21 X 1943 w konspiracji, lekarz z Janowa Lubelskiego, od 21 X 1943 lekarz w oddziale "Stepa", za akcję na niemiecki konwój pod Kamienną Górą (23 XI 1943) i uratowanie rannych przedstawiony do odznaczenia VM, w IV 1944 awans na por., od 11 VIII 1944 szef służby sanitarnej Brygady Świętokrzyskiej, 204 pp., pochodził z Janowa Lubelskiego, w X 1944 awans na kpt., 20 XII 1944 odznaczony Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami i Krzyżem Walecznych za działalność na terenie Okręgu III NSZ. 9 I 1945 r. otrzymał urlop zdrowotny i nie zdążył już wrócić przed wymarszem. Zmarł na gruźlicę w Krakowie lub okolicach Krakowa. Żona Irena "Irtysz" (zm. 25 II 1994 w Polsce).

Zarzycki "Gruliński", ppor., od 15 V 1946 na stażu w komp. 4082.

Zawadziński Kazimierz "Zawisza Kazimierz" (14 I 1920 -) kpr. pchor. WP, por. NSZ, 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. rez. piechoty z dniem 1 X 1944.

Zawadzki Andrzej "Wicher", ur. 18 XII 1916 w Hrubieszowie, kpt. art. ss, absolwent Szkoły Mechaniczno Technicznej H. Wawelberga i S. Rotwanda – budowa maszyn (j. niemiecki, rosyjski) oraz Szkoły Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim i Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu (1936-38), od 6 XI 1945 dca OZ BS, od 17 XI 1945 dca komp. 4012, od 18 II 1946 dca komp. 4011, od 30 III 1946 dwumiesięczny urlop.

Zawardowski Artur, ur. 7 VI 1910 w Warszawie, por. rez. piech., z zawodu inż. budownictwa wodnego, absolwent wyższych studiów technicznych (j. niemiecki) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Związku Jaszczurczego w Warszawie (1941), od 23 VI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej (brak wzmianki w rozkazach), od 1 X 1945 w grupie oficerów do specjalnych zadań, 17 XI 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu, po powrocie 5 I 1946 przekazany do dyspozycji mjr. "Aleksandra", od 24 I 1946 w szkole kierowców samochodowych przy komp. 4000 w Kitzingen.

Zawodowski Józef "Świderski", ur. 2 XI 1889 we Lwowie, por (ppor.) piech. ss., szkoła średnia, dwa lata studiów prawniczych (j. niemiecki) i Kurs Dokształcający Podchorążych w Warszawie (1 I 1922 – 1 II 1923), od 15 VI 1946 staż w komp. 4082, od 15 VI 1946 w OC Käfertal.

Zbierajewski Witold Romuald "Pacuk", "Stasio" (1925 -) szer. WP, ppor. NSZ. 12 III 1946 NW odrzucił wniosek nominacyjny na ppor., bo choć przebieg służby niewątpliwie wskazuje na związki z AK to jednak nie występują kwalifikacje na oficera, a zupełny brak dokumentów (legitymacje, potwierdzenia) uniemożliwiają weryfikację w stopniu podoficerskim.

Zgorzelski Kazimierz, ur. 11 I 1911 Szniała – Rosja, ppor. rez. piech. (1 I 1935), wykształcenie średnie (j. niemiecki), zatrudniony jako technik, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 59 pp. w Inowrocławiu. W połowie listopada 1945 r. wyjechał do Brygady Świętokrzyskiej z Samodzielnego Zgrupowania Pöhls POW Lubeka, od 17 XI 1945 dca plutonu w komp. 4010.

Zieliński Czesław, ur. 3 X 1907, ppor. rez. łącz. (1 I 1936) ppor., 23 VI 1945 przydzielony do plutonu łączności, 24 VI 1945 bez przydziału w komp. telegraficznej, 5 VII 1945 przydzielony do dowództwa Brygady jako oficer do specjalnych zleceń, 12 VII 1945 przydzielony jako oficer techniczny na brygadowy kurs podoficerów łączności, 20 VII 1945 przeniesiony z dowództwa Brygady z funkcji oficera do dyspozycji sztabu – do kompanii telegraficznej, 18 VIII 1945 przeniesiony z kompanii łączności do dyspozycji mjr. "Mikołaja" z równoczesnym przyznaniem 6-tygodniowego urlopu, po którym już nie wrócił do Brygady.

Zieliński Wacław Wiesław "Alojzy", po wojnie Alojzy Wacław, ur. 28 IX 1922 Drużykowa, pow. Włoszczowa, ukończył gimnazjum (1939) i konspiracyjne liceum (j. francuski), bez zawodu (1948: spawacz elektryczny), we wrześniu 1939 r. służba w szwadronie liniowym przy Warszawskim Baonie Pancerno-Motorowym, od 15 XII 43 w oddziale "Żbika", absolwent konspiracyjnej szkoły podchorążych NSZ (XII 43 – V 1944), kpr. pchor. (20 IV 1944), od 10 IX 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej (kpr. pchor.), 11 XI 1944 awans na plut. pchor., służba w F. II (IV 1945), 18 IV 1945 na wniosek mjr. "Rusina" awans na sierż. pchor.: "Zdolny, energiczny, dobry dowódca", od IX 1945 na stażu w 3 DSK 2 Korpusu (kurs uzupełniający z zakresu broni nowoczesnych), po powrocie 18 III 1946 nominacja na ppor. piech. czasu wojny ze starszeństwem od 19 III 1946 i równoczesnym przydziałem do Ośrodka Fürstenfelbruk, od 8 IV 1946 dowódca plutonu w komp. 4086 i oficer oświatowy. W 1947 r. w komp. 4022.

Ziemnicki Zbigniew Włodzimierz "Szeligowski" (1922 -) szer. WP, ppor. NSZ. 12 III 1946 NW odrzucił wniosek nominacyjny na ppor., bo choć przebieg służby niewątpliwie wskazuje na związki z AK to jednak nie występują kwalifikacje na oficera, a zupełny brak dokumentów (legitymacje, potwierdzenia) uniemożliwiają weryfikację w stopniu podoficerskim.

Zub-Zdanowicz Leonard Szczęsny "Dor", "Ząb" (12 XI 1912 Popowice k. Starokonstantynowa, Wołyń – 12 VIII 1982 Waterbury, Connecticut [Także: Oakville], USA), mjr/ppłk NSZ, ukończył Gimnazjum w Hrubieszowie (1930), Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (1930-31), Wydział Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL (1935), członek Legionu Młodych, pracował w administracji państwowej w Lublinie (Izba Skarbowa) i Garwolinie (urząd podatkowy), następnie ukończył kurs dla dowódców ciężkich karabinów maszynowych w Centrum Wyszkolenia Kawalerii i przeszkolenie w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu (15 IX 1938 – 1 II 39), kurs aplikacyjny i praktyka w 3 Dyonie Żandarmerii, zastępca plutonu żand. (1 II – 25 VIII 39), szef bezpieczeństwa 29 DP i dca 29 plutonu żand. polowej (25 VIII – 12 IX 39) w czasie kampanii wrześniowej służył w 29 DP (Armia "Prusy") jako dowódca osłony sztabu, i 13 Brygadzie Piechoty (13-27 IX) i w końcu w grupie płk. Płonki (28 IX – IX 39), za udział w walce pod Krasnobrodem otrzymał VM, po zakończeniu walk przedostał się przez Węgry do Francji i zgłosił się do SBSP, z którą wziął udział w wyprawie do Norwegii jako dowódca plutonu żandarmerii (28 II – 31 VIII 40), skąd w czerwcu wrócił do Francji, a po jej kapitulacji ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 3, a następnie do 7 Kadrowej Brygady Strzelców, a wreszcie do Samodzielnej Brygady Spadochronowej, z której odszedł na szkolenie dla cichociemnych, 2 IX 42 zrzucony do kraju, przy skoku złamał nogę co wyeliminowało go na pewien czas od bezpośredniej działalności, nawiązał w tym czasie kontakty z NSZ dowódcą Akcji Specjalnej w Lubelskiem i przeszedł do NSZ (23 VII 43), 1 I 1944 r. awansowany przez dowództwo NSZ do stopnia majora, od 19 VIII 1944 r. szef sztabu Brygady Świętokrzyskiej, 20 XII 1944 odznaczony Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, ok. 15 I 1945 awansowany przez Radę Polityczną NSZ-Zachód do stopnia podpułkownika, 22 VIII 1945 otrzymał miesięczny urlop. 1 X 1945 został "warunkowo" przyjęty do 2 Korpusu, zwołany tam sąd honorowy uwolnił go od zarzutu dezercji z AK, w 1946 r. przeniósł się do W. Brytanii.

Zuchowicz Władysław "Karden", ur. 21 III 1907 Częstochowa, ppor. rez. piech. (1 I 1933), por. NSZ-OW (1 XII 1945), absolwent Średniej Szkoły Technicznej w Brześciu nad Bugiem i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Biedrusku (1930/31), z zawodu technik-mechanik, kilkakrotne ćwiczenia w 28 p strzelców konnych (1932) i 72 pp. (1934), od 15 VI 42 w AK w Skarżysku Kamiennej (zca referenta wyszkoleniowego), 9 X 1944 wywieziony na roboty przymusowe do Rzeszy, 15 X 1944 dca oddziału dywersyjnego Waldenburg (Dolny Śląsk), od 15 V 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 22 V 1945 oficer IV batalionu, od 12 VII 1945 w kierownictwie kolumny samochodowej, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii "Stepa", od 21 IX 1945 dowódca II plutonu komp. 4000, a od 1 XII 1945 por. i zca dcy komp. 4000, następnie zca dcy komp. 4101, nauczyciel matematyki w kompanijnej szkole powszechnej i kursie gimnazjalnym w komp. 4101 Oberdachstetten (5 VII 1946 – 29 VI 1947), przewodniczący koła SZBS nr 108 przy kompanii 4101 (1948), ofiarował 200 mk dla Bratniej Pomocy PWST Esslingen (III 1948).

Żabicki Janusz "Busk", ur. 13 II 1916 Warszawa, por. lotn. ss., absolwent szkoły średniej (j. francuski) i Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (1935-1938), od 8 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4012. 1 II 1946 zwolniony ze służby na własną prośbę.

Żebrowski Jerzy "Albin" ppor., zastępca szefa O. II Komendy Okręgu Kieleckiego.

Żelewski Henryk "Maks" ["Max"] po wojnie Maks Henryk, ur. 12 XII 1924 Tomaszów Mazowiecki, sierż. pchor., ppor. czasu wojny (18 III 1946), ukończył szkołę średnią (j. niemiecki), bez zawodu, absolwent konspiracyjnej szkoły podchorążych NSZ w Skarżysku (1944), od 11 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej (pojawia się w rozkazach dopiero w 28 II 1945), 21 III 1945 odkomenderowany z kursu doskonalącego podchorążych do F. II na instruktora kursu dla kandydatów na podoficerów i podchorążych, po reorganizacji z 17 VIII 1945 w kompanii nr 4, 14 IX 1945 odkomenderowany na kurs specjalny tj. do 2 Korpusu, po powrocie przydzielony 18 I 1946 do komp. 4013, 18 III 1946 nominacja na stopień ppor. piech. czasu wojny i przydział ośrodka gospodarczego I GKW. W 1947 r. powrócił do kraju.

Żochowski Stanisław "Bohdan", "Orłowski", "Strzała" (17 II 1908 – 1 II 1990 Brisbane, Australia) mgr, kpt. dypl. piech. (19 III 1938) mjr/ppłk NSZ, absolwent KUL i WSWoj. (1936-1938), w 1939 r. 1 oficer sztabu 29 DP w Grodnie, uczestnik kampanii wrześniowej (kwatermistrz 29 DP), szef sztabu III Oddziału NOW, szef oddziału IV (kwatermistrzostwo) i drugi zastępca Szefa Sztabu Dowództwa Głównego NSZ (IX 42 – II 43), szef sztabu Dowództwa NSZ (III - VIII 43), pierwszy zastępca komendanta głównego NSZ, emisariusz płk Kurcjusza do Naczelnego Wodza (1943/44), następnie oficer 2 Korpusu (dowódca 17 batalionu Strzelców Lwowskich II Korpusu, stacjonującego wiosną 1945 r. pod Wenecją) i Oficer Łącznikowy BS z 2 Korpusem.

Żongołłowicz Stefan "Leliwa" po wojnie Leliwa Stefan, ur. 16 IV 1920 Warszawa, ppor. rez. piech. czasu wojny, z zawodu buchalter, szkoła średnia (j. francuski), nieukończona podchorążówka przed wojną, od 20 X 1945 w OZB na stażu w komp. 4007, od (30 X 1945) 8 XI 1945 dca VI plutonu w komp. 4008, od 23 II 1946 na urlopie bezterminowych dla kontynuowania studiów.

Żółkiewski Tadeusz "Most", "Most Tadeusz" (22 X 1913 –), absolwent Liceum Handlowego, z zawodu księgowy (kasjer), ppor. rez. piech (1 I 1938), od 1 VII 1944 oficer AK, dowódca oddziału partyzanckiego, po rozbiciu przez Niemców dołączył 15 VIII 1944 do Brygady w drugiej połowie sierpnia gdyż obawiał się w AK "sądu polowego za źle przeprowadzoną akcję i śmierć wielu żołnierzy" [5 – 8 1944 pobyt w tzw. obozie przejściowym w lasach k. Zagnańska, w którym gromadzono ochotników do "partyzantki",], został przydzielony do 2 kompanii 202 pp. Wg wniosku awansowego "Mimo krótkiej służby w NSZ ppor. Most wykazuje się w służbie inicjatywą, wyszkoleniem i znajomością zadań NSZ. Podejście do ludzi dobre. W akcji zachowuje się przykładnie, wykazując dużą odwagę", 7 X 1944 awans na por., 9 X 1944 p.o. dca 5 kompanii (szkolnej) 204 pp., 9 XI 1944 p.o. dca II batalionu 204 pp., od 2 I 1945 dowódca kompanii szkolnej (podchorążówki) Brygady, 23 I 1945 przeniesiony do dowództwa Brygady, 30 I 1945 mianowany dowódcą 4 kompanii Pułku Świętokrzyskiego, 21 II 1945 mianowany p.o. szefem sztabu Pułku Poznańskiego, 17 III 1945 odkomenderowany na kurs oficerów sztabowych i starszych, 18 III 1945 instruktor kursu kandydatów na podoficerów i podchorążych, 19 III 1945 instruktor na kursie doskonalącym dla pchor., 25 IV 1945 wyruszył na czele oddziału do kraju celem nawiązania łączności z dowództwem NSZ, po fiasku wyprawy powrócił 29 IV 1945 i tego samego dnia został mianowany dowódcą kompanii w IV batalionie, 12 VII 1945 otrzymał urlop, z którego już nie wrócił do Brygady. Wg "Bohuna": "Por. Most nigdy nie był w NSZ. Należał do tych oficerów, z którymi miałem duży kłopot w czasie marszu na Zachód. Znalazł się w Brygadzie przypadkowo, razem z dwoma innymi oficerami, jako agenci obcego wywiadu – por. Albinem i kpt. Korczakiem – przedwojennym podoficerem, nierozpoznani dobrze przez nasz wywiad. Po wojnie powrócił do kraju i pracował na korzyść komuny. Por. Most po zlikwidowaniu jego ludzi z AK nie chciał opuścić Brygady Świętokrzyskiej, by wrócić do AK, bo jak twierdził, zostanie aresztowany i oddany pod sąd wojenny i skazany na śmierć, czyli można określić, że zdezerterował z szeregów AK. W 1945 r. wrócił do Polski i natychmiast ujawnił się. Nie aresztowano go, chociaż inni członkowie Brygady byli skazywani na długoletnie więzienia lub śmierć".

"Żuk", "Żuk Jan" po wojnie Grodzki Jan Eugeniusz (wg ZE to nazwisko), ur. 16 V 1915 Pabianice p. Łask, przed wybuchem wojny student Politechniki Warszawskiej (j. niemiecki), absolwent Kursu Podchorążych Lotnictwa Dęblin (1934-1935, 8 kurs instruktorów podchorążych) plut. pchor. (1 VIII 1935), ppor. (1 I 1937), uczestnik kampanii wrześniowej w 3 p. lotn. (1 – 25 IX 39), po kapitulacji Warszawy i wyleczeniu z odniesionych ran wywieziony 19 III 1940 do oflagu, 19 IX 43 zbiegł z niewoli, od 25 IX 43 w AK (referent lotnictwa Okręgu Białystok), por. AK (19 III 1944), 20 IV 1944 aresztowany w Białymstoku, po ucieczce z niewoli niemieckiej (1 II 1945) w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 9 II 1945 oficer Batalionu Poznańskiego, od 15 II 1945 dowódca 1 kompanii Pułku Poznańskiego, od 19 IV 1945 dowódca 1 kompanii IV batalionu, 9 VII 45 otrzymał zezwolenie na związek małżeński z "Różą", po reorganizacji z 17 VIII 1945 zastępca dowódcy komp. nr 4 ("Gustawa"), od 21 IX 1945 r. zastępca dowódcy kompanii wartowniczej 4003, od 16 XI 1945 (czasowo, na czas służby w OW) kpt. i dowódca kompanii wartowniczej 4003 (1945-1947), pierwszy dowódca sformowanej w Fuldzie komp. 4247 Murnau (II, VI 48).

Żukowski Ludwik, ur. 5 VIII 1919 Warszawa, plut. pchor., ppor. piech. (18 I 1945), z zawodu student, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 15 DP, od 20 IX 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej (plut. pchor.), 21 IX 1945 przydzielony do komp. nr 3, następnie w komp. 4002, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 na stażu w komp. 4001, od 27 II 1946 dowódca plutonu w kompanii 4087 w ośrodku mjr. Łuka (Bad Reichenhall), od 7 V 1946 na stażu w komp. 4088, następnie dca plutonu w komp. 4251 Giessen.

Żurowski Wacław "Żur", ur. 14 IX 1913 w Pierzchnicy k. Buska, kpt. NSZ (1 I 1945) i kpt. OW, z zawodu nauczyciel (1936-39), absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego im. R. Traugutta w Dąbrowie Górniczej (j. angielski, niemiecki), absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty 23 DP przy 73 pp. w Katowicach (1936-1937), Szkoła Podchorążych Piechoty (promocja 1939), od VII 39 do 5 X 39 plut. pchor. dca plutonu w 73 pp., 1 IX 39 ppor. ("podchorążowie III rocznika z dniem wybuchu wojny otrzymali nominacje oficerskie"), awans potwierdzony 1 I 40 przez Komendę Okręgu V, od X 39 zastępca komendanta powiatu i komendant powiatu ZJ-NSZ Okręgu V, 1 I 1942 por., następnie oficer wyszkoleniowy w powiatach Opoczno, Częstochowa i Ostrowiec Św., od 5 VIII 1945 r. w Brygadzie Świętokrzyskiej, awans na kpt. (11 XI 1944), dca kompanii i szef sztabu Filii I, pierwszy dowódca komp. 4000, Kitzingen, następnie komp. 4250 Monachium (1947).

Żychowski Jerzy Henryk, ur. 19 I 1894 w Częstochowie, mjr dypl. art.. (1 VII 1923), absolwent szkoły realnej w Warszawie, Szkoły Wojskowej w Kazaniu (1 IX 1912 – 12 VII 1914), Oficerskiej Szkoły Artylerii w Fontainbleau i WSWoj. w Warszawie (1923-1925), j. rosyjski, angielski, francuski, włoski, niemiecki, litewski, służba w armii rosyjskiej gdzie awansował do stopnia sztabs-kapitana (22 V 1916), potem I i III Korpus na wschodzie (17 XII 1917 – 22 IX 1918), Sztab Generalny (1918-1919), szkoła we Francji (1919-1920), instruktor Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu (1920-1921), dca dywizjonu 15 pal (1921-22), WSWoj. (1923-25), oficer transportowy IV.O Sztabu Generalnego (1925-27), Kierownik Referatu Ogólnoorganizacyjnego DOK IV (1927), pracownik Wojskowego Instytutu Naukowo-Wydawniczego (1928-30), w stanie dymisji (1 XII 30 – 4 IX 39), w czasie kampanii wrześniowej powołany do czynnej służby w kwatermistrzostwie Sztabu Głównego jako oficer do zleceń (4-30 IX 39), wojna w niewoli, po uwolnieniu 29 IV 1945 nadal w OPO Murnau jako Szef Biura Kontaktowego z Władzami USA. Oficer obozu w Käfertalu (1946) Od 27 VI 1946 dca plutonu w komp. 4087 (jeszcze 20 VII 1948).

Żyradło Józef, ur. 11 X 1908 we Włocławku, ppor. rez. art., z zawodu student IV roku politechniki (j. francuski), absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1933/34), od 24 I 1946 oficer Ośrodka Berchtesgaden, od 7 III 1946 dowódca IV plutonu w kompanii 4085, dca plutonu w komp. 8244 Walldorf (1946-47).

Żytowiecki ["Żytomirski"] kpt. do Brygady dołączył pod koniec 23 VI 1945 i otrzymał stanowisko kwatermistrza Brygady (formalnie objął obowiązki 14 VII 1945), 1 IX 1945 zwolniony z Brygady.