Bóbr-Tylingo Stanisław "Bóbr" ["Bober"] (30 III 1919 Suderawa k. Wilna – 28 XII 2001 Halifax, Kanada) ppor. czasu wojny (1 X 1944), syn Stanisława i Haliny z Raczyńskich, absolwent Gimnazjum T. Czackiego w Warszawie, przed wojną członek ONR, w czasie wojny członek ZJ i NSZ, ukończył podchorążówkę NSZ w Warszawie (1942, kpr. pchor.), zca dcy plutonu "Koło", studia historyczne na konspiracyjnym UJP, po scaleniu (1944) w AK, w powstaniu warszawskim dca plutonu w Brygadzie Zmechanizowanej "Koło" NSZ (awans na ppor. i VM), reszta wojny w oflagach Lamsdorf i Murnau, po uwolnieniu w BŚ i OW, od 23 VI 1945 oficer VI Oddziału Brygady, od 30 VII 1945 kierownik referatu III (oświatowego) O. VI BS, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer oświatowy w kompanii "Stepa", od 31 IX 1945 dca VI plutonu komp. 4000, 19 I 1946 otrzymał urlop bezterminowy dla kontynuowania nauki.

Branicki Edward, Fołtyn Edward "Branicki", po wojnie As-Branicki Edward, ur. 26 VII 1918 w Witoszynie p. Radomiu, z zawodu technik mechanik samochodowy, ppor. broni pancernej ss. (15 VIII 1944, V Okr. NSZ), wykształcenie średnie – mała matura (j. niemiecki), absolwent Szkoły dla Małoletnich (Gimnazjum Mechanicznego) w Modlinie (1935-1937) i Szkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy (1938-39); kpr. pchor. (26 IX 37) i plut. pchor. (28 IX 39), uczestnik kampanii wrześniowej m.in. obrony Modlina, od 15 I 40 w ZJ, następnie NSZ, ppor. mianowany 11 XI 1944, w Brygadzie od 5 X 1945, od 1 X 1945 oficer do specjalnych zleceń w grupie mjr. "Aleksandra", po wojnie As Edward, ppor., oficer Komendy Głównej NSZ, 23 II 1945 dołączył do Brygady Świętokrzyskiej i został przydzielony do F. IV, od 24 II 1945 p.o. dowódca 2/F. IV, 24 IV 1945 wyjechał w sprawach służbowych i wrócił 18 VI, 20 VI 1945 przeniesiony z batalionu IV do kierownictwa grupy samochodowej Brygady, 1 VIII 1945 zwolniony z funkcji kierownika warsztatu autokolumny i otrzymał 25-dniowy urlop, 17 IX 1945 zwolniony z Brygady, 24 IX 1945 zwolnienie anulowano, 26 IX 1945 skierowany do grupy oficerskiej OZB, 28 IX 1945 przydzielony do dyspozycji inspektora Brygady, 27 III 1946 przydzielony do komp. 4104.

Broda Jerzy "Gnat", "Celiński" (30 I 1924 Wilno – 5 XI 2003 Chicago), przybrane nazwiska: Gnat Jerzy, Celiński Jerzy, por. NSZ, syn zawodowego oficera WP, wychowany w Warszawie, absolwent gimnazjum (mała matura) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty NSZ w Warszawie (1943), od 27 VII 1940 w konspiracji, członek bojówki NSZ Łuków (I – VII 1943), od 3 IX 1943 partyzant z oddziału "Stepa" (dowódca drużyny do marca 1944), ciężko ranny w walce z Niemcami pod Borowem, od 11 VIII 1944 w 1 kompanii 202 pp., 14 VIII 1944 awans na plut. pchor., uczestnik akcji pod Kurzelowem (20 VIII 1944). Wg wniosku awansowego na ppor. z 28 IX 1944: "W czasie pełnienia obowiązków wykazał karność i odwagę (obecnie inwalida wojenny) i jako instruktor i dowódca drużyny oraz zca dcy plutonu wykazał szczególne zdolności wojskowe", 7 X 1944 awans na ppor., od 16 X 1944 dowódca plutonu w 2 kompanii Batalionu Legii Nadwiślańskiej, 20 XII 1944 odznaczony Krzyżem Walecznych za działalność na terenie III Okręgu NSZ, zastępca kpt. "Skalskiego" na "kursie specjalnym" (6 II - 17 III 1945), od 31 III 1945 dowódca plutonu specjalnego, 3 IV 1945 odkomenderowany na "kurs specjalny", dowódca patrolu skoczków zrzuconego do kraju 15 IV 1945 w rejonie Borowa k. Kraśnika, po wylądowaniu w oddziale "Cichego" (Stanisława Piotrowskiego) w Lubelskim, następnie w Warszawie, dowódca oddziału wydzielonego AS (kwiecień – wrzesień 1945), w październiku 1945, po wykonaniu zadania, wraz z grupą 7 ludzi, przez Szczecin, Hanower, Berlin powrócił do Bawarii i dołączył do Brygady (4 X 1945), po powrocie przydzielony do Ośrodka Zapasowego, 7 X 1945 oficer inspekcyjny garnizonu (pierwszy raz), 19 X 1945 przeniesiony z OZB na dowódcę plutonu w kompanii wartowniczej 4003 [4002], 25 I 1946 otrzymał urlop celem kontynuowania nauki w Freyman.

Brodziński Jerzy Arnold "Jerzy II", ur. 5 VI 1910 w Kamieńcu Podolskim, por. (11 XI 1945), absolwent Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Krzemieńcu (j. rosyjski, ukraiński) i szkoły podoficerskiej przy 12 p. uł. (1932-35), z zawodu urzędnik państwowy (policja śledcza), kpr. z c. (VII 33), od 15 XI 1939 w ZWZ, następnie NSZ (awans na plut. pchor. – XI 42 i wachm. pchor. – 3 V 43), podoficer w konspiracyjnej szkole podchorążych rezerwy V Okręgu NSZ (1943), od 2 VIII 1944 w grupie leśnej AK, od 3 X 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, 5 X 1944) przydzielony oddziału rozpoznawczego BS, od 21 XI 1944 zca dcy plutonu rozpoznawczego, 28 XI 1944 awans na ppor. Wg opinii rtm. "Lubicza": "służbista, dobry wyszkoleniowiec, pracowity, uczciwy", od 4 XII 1944 dca OR BS, w maju 1945 instruktor jazdy konnej dla PWSK, od 7 VII 1945 oficer taborowy BS, od 17 VIII 1945 oficer żandarmerii w kompanii nr 1 kpt. "Stepa", od 21 IX 1945 dca V plutonu w komp. 4000, 11 XI 1945 awans na por., od 7 I 1946 dca plutonu i zca dcy szwadronu kawalerii, od 5 X 1946 zca dcy komp. 4022, od 8 II 1948 w komp. 4230 i zca dcy szwadronu kawalerii.

Bronicki Tadeusz "Borowiecki" w OW Borowiecki Tadeusz, Borowiecki Zygmunt, ur. 10 XI 1916 Witanowice pow. wadowicki, ppor. piech. ss., absolwent szkoły średniej (j. francuski, niemiecki) i Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie (1939), uczestnik kampanii wrześnioweej, wojna w obozie jenieckim, do BS dołączył jesienią 1945, 31 I 1946 przydzielony do komp. 4013, od 23 II 1946 dca I plutonu w komp. 4013 (dawniej 4103) Monachium, 24 V 1946 zawarł związek małżeński.

Broniewski Zygmunt "Bogucki", w kompaniach Bronikowski Zygmunt (21 X 1890 Gliniowiec pow. ciechanowski – 29 VI 1949 Lauzerville, Francja), ziemianin, właściciel majątku w Garbowie na Lubelszczyźnie, absolwent Akademii Rolniczej Hohenheim (1913), I wojna światowa w armii rosyjskiej, absolwent Mikołajewskiej Szkoły Karabinów Maszynowych w Piotrogrodzie (1916), awansowany kolejno na podporucznika, porucznika i sztabskapitana (1916), od 1917 dowódca szwadronu 3 pułku ułanów w I Korpusie Polskim gen. J. Dowbora-Muśnickiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920, 1 VI 1919 awansowany do stopnia majora, od 13 III 1921 w rezerwie, w okresie międzywojennym praca w majątkach Grabów i Przybysłowice, w czasie okupacji przez pewien czas w ZWZ, od 1940 komendant Okręgu Lubelskiego Związku Jaszczurczego, następnie NSZ, w sierpniu 1942 awansowany do stopnia podpułkownika, 4 IV 1944, po ukazaniu się rozkazu scaleniowego, złożył prośbę o zwolnienie z zajmowanego stanowiska komendanta Okręgu Lubelskiego (III) NSZ, 19 VI 1944 został przeniesiony przez dowództwo NSZ-AK do rezerwy, 27 VII 1944 wyznaczony na dowódcę Grupy Operacyjnej NSZ nr 2, która ostatecznie nie została utworzona, od 20 X 1944 komendant główny NSZ-ZJ, od 11 XI 1944 gen. NSZ, autor rozkazu z 5 VII 1945 nakazującego czasowe zawieszenie działalności oddziałom partyzanckim NSZ, w sierpniu 1945 r. wyjechał z Polski.

Bronikowski Zygmunt, ur. 6 VII 1892 Warszawa, płk kaw., z zawodu rolnik, absolwent studiów wyższych (j. francuski, rosyjski, niemiecki) i szkoły podchorążych w Rosji (1911), od 9 II 1946 pierwszy dowódca Ośrodka Fürstenfeldbruck, od 18 III 1946 dca całości kompanii brygadowych (Komendy Obozu Uzupełnień przy 192 LSC).

"Bruno" (NN) por., od 26 V 1945 w kierownictwie taborów Brygady, od 25 VI 1945 kierownik kursów samochodowych i oświatowych w kolumnie samochodowej, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer techniczny w sztabie Brygady, 18 VIII 1945 oficer załadowczy dla Dowództwa BS oraz komp. 1, 2, 3, 4, od 26 IX 1945 oficer techniczny w sztabie Brygady, 15 X 1945 oddelegowany "do prac specjalnych".

Brzeski Lech "Orłowski", ur. 15 X 1923 w Stryju, ppor. piech., bez zawodu, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i konspiracyjnej szkoły podchorążych AK w Warszawie (I – VI 1943), od 22 XII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej jako dowódca plutonu w kompanii 4015, od 6 II 1946 dowódca plutonu w kompanii 4104, od 15 IV 1945 odszedł na urlop dla załatwienia spraw osobistych, z którego nie wiadomo czy wrócił.

Brzoza Andrzej, kpr. pchor., ppor. OW (1947), 9 XI 1945 przydzielony do komp. 4009 (tu: Brzozowski), od 11 I 1946 zca dcy I plutonu w komp. 4016, 16 II 46 (sierż. pchor.) ukarany dyscyplinarnie za utrudnianie prowadzenia dochodzenia na karę 14 dni aresztu średniego z zawieszeniem wykonania kary na 3 mies. Postępowanie karne umorzono.

Brzoza M. ppor., w Brygadzie Świętokrzyskiej o jesieni 1945, 17 XI 1945 przydzielony do komp. 4017, 16 II 1946 przeniesiony z komp. 4013 do komp. 4104; 1 III 1946 przeniesiony z komp. 4104 do Ośrodka Fürstenfeldbruck.

Budzyń Henryk "Raba" w OW Raba Henryk, ur. 12 IX 1920 w Kłaju pow. bocheński, ppor. (1 VII 1945), absolwent szkoły średniej (duża matura, j. niemiecki) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty NSZ w Krakowie (VI – XI 1944), z zawodu urzędnik prywatny, od 30 VIII 40 w ZJ Kraków, od 5 VI 43 w oddziale II NSZ Kraków, kpr. pchor. (11 XI 1944), od 5 III 1945 oficer łącznikowy między okręgiem śląsko-dąbrowski i krakowskim, ppor. (1 VII 1945), po ucieczce z Polski dołączył 15 X 1945 do Brygady Świętokrzyskiej, a pięć dni później objął dowództwo plutonu w komp. 4006.

"Bułat", po wojnie Bułat Marek Maria (11 XI 1921 Sucha p. Żywiec –) strz. z c. (1939), ppor. piech. (18 I 1946), z zawodu kupiec, absolwent Gimnazjun III w Krakowie (22 VI 1937, j. francuski, niemiecki) i 2 lat studiów na Akademii Handlowej w Krakowie (1937-39, dyplom z 2 II 1942), a następnie pracował jako kontroler Izby Przemysłowo-Handlowej w Radomiu, ochotnik w 1939 (1 p. uł. Krechowieckich, 3 pp. Leg., 29 Samodzielna Brygada Lotna płk. Stracha), po kapitulacji w Oli Olszańskiej w niewoli sowieckiej (8 X – 29 XI 39), ucieczka z przejściowego obozu jenieckiego w Jampolu, od 12 XII 1940 żołnierz ZWZ-AK w okręgu Kraków, od maja 1944 kierownik polityczny organizacji młodzieży narodowej w Radomiu, organizator konspiracji narodowej wśród słuchaczy tajnego uniwersytetu w Kielcach (1944), od 12 IX 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 22 IX 1944 w 2 kompanii 204 pp. BS, po ukończeniu z I lokatą brygadowej szkoły podchorążych awansowany na kpr. z c. (25 XII 1944) i 5 I 1945 do stopnia kpr. pchor., od 7 I 1945 w Oddziale VI dowództwa Brygady, a następnie dca drużyny w komp. 3 F.IV (20 I – 5 II 1945), szef kompanii 3 i 4 F. IV (5 II – 19 III 1945), od 21 III 1945 instruktor na kursie dla kandydatów na podoficerów i podchorążych. 21 III 1945 wniosek kpt. "Gustawa" o awans na plut.: "Poczucie obowiązku, wiadomości wojskowe teoretyczne i praktyczne b. dobre – odważny, bojowy". 18 IV 1945 awans na plut. pchor., po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer oświatowy kompanii kpt. "Walerego", 14 IX 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu (15 IX – 31 XII 1945, 17 LBS). Po powrocie z Korpusu ponownie w Brygadzie.

Burkiewicz Ludwik "Felicki", ur. 21 VI 1912 w Tarnopolu, ppor. rez. sap. (1 I 1937), por. OW (2 XII 1946), z zawodu urzędnik państwowy, absolwent gimnazjum matematyczno-przyrodniczego, słuchacz 2 lat Politechniki Lwowskiej (j. rosyjski i słabo francuski) i Szkoły Podchorążych Saperów w Modlinie (1933/34), 14 VIII 39 zmobilizowany i przydzielony jako dca plutonu do Ośrodka Sapersko-Pionierskiego przy 27 DP, 3 X 1939 dostał się do niewoli niemieckiej przebywał do 2 V 1945 w oflagach XVIIIC, IIC i XC, po uwolnieniu w Zgrupowaniu Polskich Oficerów Lubeka (2 V – 19 XII 1945), 22 XII 1945 przydzielony do organizowanej komp. 4017.

Burzyński Tadeusz "Mirza", ur. 1 III 1897, ppor. rez. lot., szkoła średnia i jeden semestr Wydziału Budowlanego Politechniki Warszawskiej, absolwent Szkoły Pilotów i Obserwatorów w Chełmie (1919/20), z zawodu agronom-mechanik, od 31 I 1946 dca plutonu w komp. 4104, 30 IV 1946 przeniesiony do OC Käfertal.

Bytomski Bolesław "Wolczyński" po wojnie Wolczyński Józef, Bytomski-Wolczyński Bolesław Jan, ur. 15 II 1900 Jaworzno pow. Chrzanów, kpt. piech. ss. (1 I 1933), absolwent Wydziału Filozoficznego UJ (j. niemiecki) i kursu oficerskiego w 1918, uczestnik walk o niepodległość 1918-1920, od 20 II 1939 r. dca 2 komp. "Trzyniec" II Cieszyńskiego Baonu ON, w czasie wojny w Murnau, 19 I 1946 przeniesiony z grupy oficerów do zleceń do dyspozycji mjr. "Aleksandra".

Celer Jan ppor., kwatermistrz II baonu (VII 1945), aresztowany przez Amerykanów w VII 1945 pod zarzutem bezprawnej rekwizycji w m. Bor. Po interwencji Dąbrowskiego został zwolniony.

Celichowski Stefan "Andrzej", "Skalski" po wojnie Skalski Andrzej (13 VIII 1920 Poznań – 10 IX 2007), syn Jerzego Stanisława, kierownika komisji klasyfikacyjno-parcelacyjnej na woj. poznańskie i Stanisławy z Roth, działacz harcerski (od 11 XI 1938 podharcmistrz RP, absolwent Gimnazjum im. A. Mickiewicza w Poznaniu (matura, 13 V 1938) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (29 IX 1938 – 24 VI 1939). W tym okresie kolejne awanse na bombardiera (11 XI 38), kaprala (28 IV 39) i plut. pchor. (24 VI 39) z przydziałem na dowódcę plutonu. Po zakończeniu szkolenia w czerwcu 1939 przydział do 17 DAC w Gnieźnie; uczestnik kampanii wrześniowej (dca plutonu w SGO "Polesie" 16 IX – 6 X 1939), rozkazem specjalnym dcy SGO w przededniu kapitulacji awansowany na ppor. (4 X 1945); po rozbiciu macierzystej jednostki wchodzącej w skład SGO "Polesie" i po ucieczce z niewoli (8 – 24 X 1939, Kock, Dęblin, Radom, Kielce) wraca do Poznania, gdzie angażuje się w organizowanie ruchu oporu (wyznaczony na dowódcę kompanii); początkowo związany z ZWZ; po wysiedleniu przez Niemców (3 XII 1939) z Poznania mieszka w Ostrowcu Świętokrzyskim (3 dni), następnie w Skierniewicach, działalność w Szarych Szeregach, a od listopada 1940 w Związku Jaszczurczym (dowódca plutonu, batalionu i zastępca dowódcy powiatu), po wpadce "Szańca" przenosi się do Warszawy (III 1944) i pracuje w Okręgu Zachód przy Leszku Neymanie, latem 1944 r. adiutant płk. "Greya" (oficer lotnictwa), komendanta Okręgu VI NSZ Warszawa-Powiat (VI - VII 1944), 30 VII 1944 awans na por. NSZ, w sierpniu 1944 r. współpracował z oddziałem partyzanckim k. Skierniewic, następnie ze zgrupowaniem AK (mjr "Szary", organizowanie zaopatrzenia dla zgrupowania w Kampinosie), na polecenie Dowództwa NSZ w Milanówku odchodzi do Brygady, 27 IX 1944 dotarł do Brygady z 25 ludźmi (wg kroniki 202 pp. z 18 ludźmi, Maderski, 279] i 29 X 1944 został przydzielony do 202 pp., od 21 XI 1944 r. dowódca kompanii asystencyjnej i plutonu żandarmerii, 20 XII 1944 odznaczony srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, od 20 I 1945 r. dca 2 komp. w Batalionie Poznańskim (faktycznie wcześniej), oficer łącznikowy i dowódca grupy (50 ludzi) skierowanej na kurs specjalny w okolicach Petersdorfu (Petříkovice): (6 II - 17 III 1945), od 15 II 1945 dca II batalionu Pułku Poznańskiego, 17 III 1945 r. odkomenderowany na kurs oficerów sztabowych i starszych, od 18 III 1945 r. członek sądu polowego Brygady, uczestnik kursu specjalnego (26 III - 25 IV 1945) w, od 19 IV 1945 r. dca 1 kompanii Pułku Nadwiślańskiego, 7 V 1945 r. odznaczony Krzyżem Walecznych za przejście przez linie niemieckie i nawiązanie kontaktu armią amerykańską; dowódca kompanii w obozie szkoleniowym w Karlsfeld, zastępca dowódca kompanii wartowniczej 4000 (21 IX - 3 X 1945), dowódca samodzielnego plutonu wartowniczego w Culmbach (3 X – 22 XII 1945), 22 XII 1945 r. awans na kpt. OW, dowódca kompanii wartowniczych: 4011 Norymberga (2 I – 1 II 1946), 4004 Bamberg (1 II – 20 III 1946), oficer obozu szkoleniowego w Fürstenfeldbruck (20 III – 1 VII 1946).

Cereniewicz Bogusław "Sabry", ur. 9 III 1910 Domanów pow. Białystok, absolwent szkoły średniej (j. francuski, niemiecki, serbski) i Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej (1929-1932) por. piech. ss. (1 I 1935), we wrześniu 1939 r. adiutant 1 pp. Leg., wojna w obozie jenieckim, od 26 V 1945 w I batalionie BS, od 28 V 1945 p.o. dowódca plutonu ckm I batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 zastępca dowódcy w kompanii kpt. "Żura", od 26 IX 1945 dca kompanii liniowej OZB, od 20 X 1945 kpt. OW i dca komp. 4006, dwumiesięczny urlop zdrowotny (9 II – 9 IV 1946), 27 III 1946 wyznaczony na dowódcę komp. 4015 (dowództwo objął 13 IV 1946).

Chmielewski Edward "Zbigniew", plut. pchor. WP, por. NSZ (1 VII 1944), od 11 VIII 1944 dowódca 2 kompanii 202 pp., od 14 VIII 1944 zastępca oficera gospodarczego Brygady, dowódca oddziału w potyczce pod Raszkowem (12 X 1944), od 2 I 1945 dowódca plutonu ckm Pułku Jasnogórskiego, nie dołączył do Brygady i pozostał w kraju.

Chmielewski Józef "Aleksander", pchor., por., brat Zbigniewa, pierwszy oficer oświatowo-wychowawczy Brygady, pozostał w kraju, wyjechał w grudniu 1945 r. wraz z bratem Edwardem ps. "Zbigniew" i kilkoma innymi osobami. W styczniu 1946 r. wrócił do kraju i został aresztowany lub ujawnił się na Śląsku. Siedział w więzieniu Mokotowskim. Wg złożonych informacji otrzymał na drogę 120 $ i polecenie, aby ściągać ludzi do Niemiec. Pod koniec lat 40. Ponownie aresztowany.

Chmurowicz Roman Jerzy "Wolf", "Serafin", "Wolf Roman", ur. 30 I 1922 Siersza pow. Chrzanów, po wojnie: Corvin J. Roman, absolwent gimnazjum w Katowicach (1931-39), wydziału mechanicznego Politechniki w Stuttgarcie (1946-49, j. niemiecki) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych VII Okręgu NSZ w Krakowie (1942) kpr. pchor. (11 XI 1943), od 1 III 1940 w ZJ w Krakowie, następnie w NSZ, 23 XII 1944 przydzielony do Oddziału II Brygady, pod koniec grudnia awans na podporucznika (11 XI 1944), od 2 I 1945 oficer formacji (wywiadu) Pułku Jasnogórskiego, następnie III batalionu (2 I - 4 VIII 1945), dowódca 3 kompanii III batalionu (19 IV - 8 VI 1945), 4 VIII 1945 oficer grupy do zadań specjalnych (wywiad), od 17 IX 1945 członek sztabu Brygady, dowódca V plutonu kompanii wartowniczej 4001 (21 IX - 31 X 1945), od 1 X 1945 w dowództwie Brygady, 17 XI 1945 oddelegowany do 2 Korpusu, po powrocie przeniesiony z grupy oficerów do zleceń do dyspozycji mjr. "Aleksandra" (19 I 1946), 9 II 1946 r. otrzymał urlop bezterminowy dla kontynuowania studiów w Niemczech.

Chobot Leszek Stanisław (13 XI 1922 Wadowice – połowa IV 1972 Washington DC, USA) strz. z c., ppor. NSZ (19 XI 1945, ppor. czasu wojny), z zawodu śpiewak, absolwent szkoły średniej i studiów muzycznych (j. angielski (słabo), francuski, hiszpański, niemiecki i włoski), w czasie wojny żołnierz AK w Krakowie, po przedostaniu się na zachód w Brygadzie, od 11 X 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do Ośrodka Zapasowego, od 14 XI 1945 referent muzyczno-wokalny w O. VI dowództwa BS i I GKW, w kwietniu 1946 ślub z kpr. z c. Krystyną Dąbrowską "Jasiem" (sanitariat Komendy Obozu Uzupełnień), od 13 V 1946 oficer (kierownik chóru) plutonu VII komp. 4028, od 15 VI 1946 w Käfertal, od VII 1946 do 15 I 1947 oficer komp. 4007, organizator koncertów, akademii, tłumacz tekstów angielskich.

Cholewiński Tadeusz Kwiryn, ur. 18 IV 1905 Warszawa, por. kaw. ss. (1 I 1934) kpt.-rtm. OW (25 II 1946), absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (1928-1931), w 1939 r. dca plutonu 3 szwadronu 2 p. szw., 30 VI 1939 przeniesiony w stan spoczynku, wojna w obozie jenieckim, od 6 II 1946 p.o. zca dcy komp. 4017 (na czas choroby ppor. Jaornika), 25 II 1946 awans na kpt. (rtm) "na czas pełnienia służby w kompaniach wartowniczych" i dca komp. 4087, 21 IV 1946 Cholewiński jako dca kompanii strzelał z pistoletu do kubków trzymanych na jego rozkaz w ręku przez wartowników i jednego z nich zranił. Po tym wyczynie dca Ośrodka Bad Reichenhall mjr "Gielwontt" odesłał go do dcy Ośrodka Fürstenfeldbruck i prosił o wyznaczenie nowego dcy kompanii. 30 IV 1946 odkomenderowany do OC Käfertal.

Choynowski Karol "Lubicz", ur. 22 VI 1909 w Kijowie, ppor. rez. art. (1 I 1935), żołnierz AK, absolwent uniwersytetu – magister prawa (j. francuski, rosyjski), z zawodu asesor notarialny, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1932/33), uczestnik powstania warszawskiego, pod koniec wojny w stalagu XB, do Brygady Świętokrzyskiej przybył w listopadzie 1945 z I Zgrupowania POW Lubeka, od 17 XI 1945 dca plutonu w kompanii 4013, 27 III 1946 przeniesiony z komp. 4013 do Ośrodka Fürstenfeldbruk na dowódcę plutonu w kompanii 4082.

Chromański Franciszek "Baca", ur. 1 XII 1908 Radomyśl pow. Siedlce, ukończył szkołę średnią (mała matura), j. rosyjski, zawodowy podoficer, awans na ppor. piech. uzyskał w powstaniu warszawskim, od 6 III 1946 dowódca plutonu w komp. 4104 i (4011) 4005, od 21 III 1946 dca plutonu w komp. 4104, (4011).

"Chwalibóg" (NN) por., 23 VI 1945 dołączył do Brygady i tego samego dnia został p.o. dowódcą 4 kompanii II batalionu, od 21 VII 1945 dowódca 2 kompanii II batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer oświatowy kompanii kpt. "Ożoga", 26 IX 1945 przeniesiony do grupy oficerskiej Ośrodka Zapasowego Brygady, 28 IX 1945 przydzielony do dyspozycji majora "Mikołaja".

Chwaliński Mieczysław "Miecz", ur. 31 XII 1896 Radoszyce, rtm. adm. ss. (1 I 1928) , mjr OW (8 II 1946), szkoła średnia (j. rosyjski), absolwent rosyjskiej szkoły podchorążych (Woroneż, 1916), uczestnik walk w niepodległość, w 1939 r. dca szwadronu zapasowego 5 PSK w Dębicy, wojna w obozie jenieckim, w Brygadzie od 23 VI 1945 z przydziałem na szefa kwatermistrzostwa I batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 p.o. dowódca 8 kompanii, od 21 IX 1945 dowódca kompanii nadwyżek Ośrodka Zapasowego Brygady, od 1 X 1945 dca ośrodka Brygady, od 30 X 1945 wyznaczony na dowódcę komp. 4010, od 1 XII 1945 dca baonu (ośrodka) Norymberga, 8 II 1945 nominacja na majora ze starszeństwem 1 I 1946, od 1 V 1946 oficer łącznikowy przy 1906 LSC Bamberg.

Ciesielski Jan "Rumba" sierż., absolwent 4 klas gimnazjum handlowego, w czasie wojny związany z ZJ i NSZ, gdzie uzyskał awans na sierżanta, od sierpnia 1944 w 5 komp. 204 pp., 5 i 6 IX 1944 stanął przed brygadową komisją egzaminacyjną na pchor. i osiągnął ledwo dostateczny wynik. Po dokładnym rozpatrzeniu kwalifikacji "pod względem taktycznym" komisja nie zdecydowała się przedstawić go do promocji na podchorążego. 7 X 1944 odkomenderowany do Akcji Specjalnej w Kieleckiem. W styczniu 1945 r. ponownie w Brygadzie, już w stopniu ppor. 1 II 1945 oddelegowany wraz z B. Denkiewiczem "Bolesławem" na "kurs specjalny". Członek patrolu skoczków B. Denkiewicza, zrzuconego w kraku 13 II 1945 r. Zginął na minie w czasie lądowania k. Zawichostu.

Cieśliński Anatol "Changirej", ur. 14 VII 1907 Władywostok, por. art. ss. (1 I 1934), absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (1927-1930), j. rosyjski, niemiecki, angielski (słabo), w 1939 r. p.o. dowódca 6 baterii 8 PAL w Płocku, wojna w obozie jenieckim, po uwolnieniu w BS, 1 II 1946 skierowany na staż do komp. 4012, 4103 (dca plutonu), od 1 VI 1946 zca dcy komp. 4017.

Collona Klaczyński Władysław w kompaniach Colonna Władysław, w USA Colonna-Kłaczyński Władysław (25 V 1892 Poznań – 24 II 1967 Saint Bonaventur Allegany, NY, USA) dr, mjr, lekarz, absolwent studiów medycznych (j. niemiecki, francuski, angielski), żołnierz I wojny światowej w armii niemieckiej, absolwent szkoły Podchorążych we Wrocławiu (1916), uczestnik kampanii wrześniowej, oficer NSZ, od 14 XII 1945 szef służby sanitarnej BS, 13 V 1946 przeniesiony do ośrodka Fürstenfeldbruck, od 15 VI 1946 kierownik szpitala w Obermanzig.

Cukrzycki Nikodem "Skalicz", po wojnie Skalicz Nikodem, ur. 15 IV 1917 Leszno-Chojnice, por. rez. piech., z zawodu urzędnik kolejowy, absolwent szkoły średniej i Szkoły Podoficerskiej dla Małoletnich w Śremie (1933-1936), od 23 VII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do grupy oficerów do zadań specjalnych, 26 VII 1945 mianowany dowódcą kursu dla podchorążych w II batalionie, 4 VIII 1945 przeniesiony ponownie do grupy specjalnej mjr. "Aleksandra", 17 IX 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu, 19 I 1946 r., po powrocie z 2 Korpusu, przeniesiony do dyspozycji szefa sztabu Brygady.

Cwetsch Bogdan "Ilski", ur. 9 VIII 1913 Komarno pow. Rudki, ppor. rez. piech. (1 I 1937), absolwent szkoły średniej (j. rosyjski, niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 30 pp. w Jarosławiu (1934/35), od 6 IV 1946 dowódca plutonu w kompanii 4028, 29 IV 1946 zwolniony ze służby na własną prośbę.

Cybulski Leon "Znicz" kpr. Policji Państwowej, ppor. NSZ, oficer oddziału "Stepa", od 14 XI 1943 r. dowódca batalionu 1 Pułku Partyzanckiego Legii Nadwiślańskiej, utworzonego przez "Zęba", pochodził z Zakrzówka w Lubelskiem, za opanowanie stacji Wilkołaz (11 XII 43) przedstawiony do odznaczenia orderem VM, od lata 1944 dca bandy rabunkowej.

Cytrycki Wacław "Iżycki", po wojnie Iżycki Wacław, ur. 28 IX 1918 Równe Wołyńskie, ppor. piech. ss., (j. niemiecki, rosyjski), od 23 II 1946 dca plutonu w komp. 4002, skąd otrzymał 14-dniowy urlop okolicznościowy, z którego już chyba nie wrócił. Oficer komp. 4158 Bremen-Blumenthal, Bremen Grohn (1948-1952); współpracownik "OW" (1948, 1949, 1950).

Czacki Tadeusz "Feliksowicz", ur. 15 XII 1905 Koniuchy p. Włodzimierz Wołyński, ppor. rez. kaw. (1 I 1933) z przydziałem mobilizacyjnym do 2 PSK w Hrubieszowie, z zawodu rolnik, j. niemiecki, francuski, absolwent studiów wyższych (inż. rolnik) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (1927/28), wojna w obozie jenieckim, jesienią 1945 dołączył do Brygady Świętokrzyskiej, gdzie był kolejno dowódcą plutonu w komp. 4010 (od 9 XI 1945), 4004 (od 21 XI 1945) i 4088 (od 7 V 1946).

Czajkowski Andrzej "Halicki" kpt. NSZ, oficer inspekcyjny NSZ.

Czechowski Piotr "Jabłoński" po wojnie Jabłoński Czesław, ur. 18 V 1909 Sorowa (sprawa) – Jędrzejów, ppor. rez. piech. (19 II 1944), z zawodu leśnik, absolwent szkoły średniej i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty AK (1943), od 4 I 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, gdzie był kolejno dowódcą V plutonu w komp. 4017 (od 5 I 1946), dcą plutonu w komp. 4082 w Ośrodku Fürstenfeldbruck (od 27 III 1946) i 4083 (od 26 IV 1946).

Czerwiński Władysław "Mara" po wojnie Mara Władysław Antoni, Mara Walter A., ur. 10 IX 1914 w Krakowie, ppor. art. ss. (19 III 1939), por. NSZ (11 XI 1944) kpt. OW (26 IX 1947) absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) – 8 klas gimnazjum i matura w Państwowym Gimnazjum im. M. Kopernika w Toruniu (1935) i Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (1936-1939) i 6-tygodniowego kursu oficerów informacyjnych OK. IX Brześć nad Bugiem (V 38), po zakończeniu szkoły służba w 8 PAC z przydziałem funkcyjnym do Dowództwa OPL OK. VIII, od 6 VIII 39 dca OPL Dzielnicy Toruń Kaszubskie Przedmieście, od 7 IX 39 oficer Bezpieczeństwa Transportów Amunicyjnych, od 29 II 40 w oddziale II AK w Kielcach, od I 1944 w NSZ, od 20 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 30 VIII 1944 oficer 204 pp., od 16 X 1944 w 5 komp. 204 pp., od 10 XI 1944 r. wyznaczony czasowo na oficera informacji 204 pp., 2 I 1945 r. powołany na oficera informacji Pułku Legii Nadwiślańskiej, 31 I 1945 r. awans na porucznika artylerii ze starszeństwem z 11 XI 1944, 18 III 1945 r. powołany na członka sądu polowego Brygady, od 19 IV 1945 r. oficer informacji I batalionu, 4 VIII 1945 r. zwolniony z funkcji oficera informacji i przeniesiony do Grupy Specjalnej, 17 XI 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu skąd szybko powrócił, 7 XII 1945 r. członek brygadowej komisji weryfikacyjnej dla spraw b. jeńców wojennych z terenu Niemiec, 5 I 1946 przekazany do dyspozycji mjr. "Aleksandra", od 6 VI 1946 zca dcy komp. 4025.

Czołowski Wiesław, ur. 15 I 1905 w Warszawie, absolwent wyższej szkoły Przemysłowej w Bielsku i Szkoły Podchorążych Rezerwy w Modlinie (1926/27) por. saper, w Brygadzie od 26 VII 1945, od tego samego dnia kwatermistrz II batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żywnościowy kompanii kpt. "Kazimierza", od 15 IX 1945 czasowy dowódca części kompanii nr 2 stacjonującej w Karlsfeld, od 21 IX 1945 dowódca I plutonu i (od 20 X 1945) zastępca dowódcy komp. 4001, 1 XII 1945 r. awansowany do stopnia kpt., w latach 1946 (od VII 1947 -1949 dowódca komp. 4010 w Landsbergu (VII 1947, VI, XII 1948, 1 I 1949).

Dachtera Edmund "Bopp", po wojnie Bopp Edmund, Bobowski Edmund, C. E. Dachtera-Bobowski (29 IX 1910 Chodzież – 23 IV 1993 Mt. Pleasant, Floryda, USA), plut. pchor. WP, kpt. NSZ, absolwent szkoły średniej o profilu matematyczno-przyrodniczym, 29 IV 1920 ukończył półroczny kurs instruktorski podoficerów jazdy z postępem bardzo dobrym i uzyskał awans na kaprala; absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie (1937-39), uczestnik kampanii wrześniowej w 162 pp., 1 IX 39 ponoć awansowany na ppor., 3 X 39 dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł, od 1 VII 41 w ZWZ, m.in. komendant powiatu Chodzież, 5 IV 43 aresztowany i wywieziony Dusiburga, skąd zbiegł 10 XII 43, dowódca oddziału partyzanckiego NSZ po "Niemirze" (NN) w Kieleckiem, przez pewien czas zastępca "Bema", w połowie czerwca 1944 r. dołączył do formowanego 204 pp., od 19 VI 1944 dowódca 1 kompanii 204 pp., 1 VII 1944 r. awansowany do stopnia porucznika, od 11 VIII 1944 dca 4 kompanii 202 pp., 10 XI 1944 odznaczony Krzyżem Walecznych (po raz drugi) "za działalność i odwagę w obliczu wroga", od 2 I 1945 r. dowódca 1 kompanii Pułku Świętokrzyskiego, 18 III 1945 wyznaczony na instruktora kursu doskonalącego dla podoficerów, od 19 IV 1945 r. dowódca 1 kompanii II batalionu, po reorganizacji z 16 VIII 1945 r. mianowany zastępcą dowódcy w kompanii "Sępa", od 21 IX 1945 r. zastępca dowódcy komp. 4004, od 1 XII 1945 kpt. OW i dowódca kompanii 4004, 25 XII 1945 r. ślub z dr Celiną Borowską w Bambergu, od 25 I 1946 dca komp. 4100 Muna Münster, a po rozwiązaniu kompanii (1 X 47) w obozie b. wartowników w Göppingen (referent spraw społecznych w komendzie obozu), od II 48 dca komp. 4320 Muna Münster (V, lato 48), sformowanej w Fuldzie, przewodniczący koła SZBS nr 206 w komp. 4230 w Münster k. Dieburga (1948).

Daniłowicz Rudolf strz. z c. z komp. 4008, ppor. piech. ss. (10 I 1946), ur. 30I/1 II 1930 Rzeszów, absolwent szkoły średniej (j. węgierski, niemiecki, francuski) i kursu oficerskiego w Debreczynie (1942), od 10 I 1946 oficer komp. 4008, 26 I 1946 przeniesiony z komp. 4008 do komp. 4103, od 26 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4012, przemianowanej następnie na komp. 4012; od 23 II 1946 dca IV plutonu komp. 4012 dawniej 4103, od 5 III 1946 dowódca plutonu w kompanii 4008, dca plutonu komp. 4070 (1946-47).

Dąbski Eugeniusz, ur. 19 I 1914 Mięcibów pow. Wołkowysk, ppor. rez. piech., z zawodu student prawa, absolwent szkoły średniej (j. rosyjski, włoski, niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 19 DP w Lidzie (1935/36), żołnierz 2 Korpusu (18 II 1942 – 12 IX 1935), od 13 VI 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, brak przydziału.

Decowski ppor., oficer komp. 4028 (30 IV 1946); ROR34: brak, Awanse: 92/70 Jan, ur. 18 II 1905, ppor. rez. piech. (1 I 1935).

Dembiński Hubert "Karol", "Karol Leszczyński", ur. 17 XI 1919 Oblęgorek – Kielce, ppor. rez. piech., wykształcenie średnie (j. niemiecki), bez zawodu, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty Ostrów – Komarów (1938/39), w Brygadzie od 9 II 1945, przydział do dyspozycji mjr. "Aleksandra", od 1 X 1945 chory, następnie oficer do specjalnych zleceń w grupie mjr. "Aleksandra", 24 X 1945 zwolniony z Brygady. Wiosną 1947 r. w obozie DP Wildflecken.

Dembowski-Saryusz Michał Zbigniew "Mestwin", ur. 27 III 1918, plut. pchor. WP, por. NSZ, absolwent przedwojennych kursów łączności w Zegrzu, oficer zawodowy, zbieg z niewoli niemieckiej, do Brygady dołączył w rejonie Miechowa na początku stycznia 1945 r., od 11 I 1945 szef sztabu Pułku Świętokrzyskiego, 17 III 1945 odkomenderowany na brygadowy kurs oficerów sztabowych i starszych, od 18 III 1945 instruktor i dowódca plutonu kursu dla kandydatów na podoficerów i podchorążych, od 19 IV 1945 szef sztabu IV batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 r. oficer żandarmerii w kompanii kpt. "Kazimierza". Nie powrócił z udzielonego urlopu ("zniknął bez śladu") i przedostał się jesienią 1945 do 2 Korpusu, gdzie ubiegał się bezskutecznie o weryfikację stopnia. 25 III 1946 został przez Naczelnego Wodza mianowany, jako b. żołnierz AK (ołówkiem dopisano: "potwierdzenie stopni zyskanych w NSZ"), ppor. rez. piechoty z dniem 1 X 1944.

Denkiewicz Bogusław "Bolesław", ur. 17 IX 1920 Kielce, syn Aleksandra i Janiny z Kubskich, ppor. NSZ (awans okupacyjny), od 11 VIII 1944 adiutant dowódcy 204 pp., 20 XII 1944 awansowany do stopnia porucznika, od 2 I 1945 dowódca 2 kompanii Pułku Jasnogórskiego, adiutant dowódcy 204 pp. w BS, dowódca patrolu zrzuconego do kraju 13 II 1945 koło Dwikozów, Po przekazaniu meldunków gen. "Boguckiemu" wyjechał jako Bogdan Warecki na Ziemie Zachodnie i pracował jako urzędnik w starostwie, 2 IV 1946 aresztowany w Sławie Śląskiej i przewieziony do Warszawy, skazany 17 XII 1946 Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie (nr sprawy R. 869/46) na karę śmierci, a w rozprawie apelacyjnej z 14 III 1947 na 15 lat więzienia.

Denkiewicz Czesław Bolesław "Zapał" po wojnie Zapał Czesław, ur. 7 IV 1924 w Kielcach, kpr. z cenz., ppor. piech. (18 I 1946), bez zawodu, absolwent szkoły średniej – mała matura (słabo j. niemiecki) i kurs podchorążych przy BS, od 10 IV 1944 w NSZ, od 1 IX 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, po ukończeniu II turnus brygadowej Szkoły Podchorążych (14 X 1944 – 5 I 1945) dla kandydatów na podchorążych i podoficerów, którzy mogą objąć stanowisko d-ców plutonów, awans na kpr. pchor. (24 XII 1944), na plut. pchor. (18 IV 1945), 20 IV 1945 przeniesiony z F. III do F. IV, 14 IX 1945 odkomenderowany na kurs specjalny tzn. do 2 Korpusu, skąd wrócił na początku stycznia 1946 r., od 18 I 1946 na stażu w komp. 4015, od 6 II 1946 dowódca plutonu w kompanii 4015, od 1 VII 1946 dca plutonu w komp. 4247 (jest w 1947).

Denkiewicz Zdzisław "Krótki" po wojnie Krótki Zdzisław, ur. 27 IX 1922 w Kielcach, kpr. z cenz., ppor. piech. (18 I 1946), z zawodu urzędnik, absolwent szkoły średniej w Kielcach (4 klasy gimnazjum) – mała matura (j. niemiecki), matura na kompletach w Kielcach, zweryfikowana w Monachium, od 15 III 43 w NSZ (łącznik), od 1 IX 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, 5 I 1945 po ukończeniu II turnus brygadowej Szkoły Podchorążych (14 X 1944 – 5 I 1945) dla kandydatów na podchorążych i podoficerów, którzy mogą objąć stanowisko dowódców plutonów, awans na kpr. pchor. Wiosną 1945 służył w 2 komp. III bat. 28 IV 1945 na wniosek ppor. "Huby" o awansowany na plut. pchor. ("Lojalny, wykonuje rozkazy b. dokładnie, obowiązkowy, energiczny, ideologicznie wyrobiony, postawa b. dobra, jako dowódca – dobry"), 14 IX 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu (17 LBS), gdzie ukończył kurs podchorążych, a po powrocie do Brygady został awansowany 18 I 1946 do stopnia ppor. i mianowany dowódcą plutonu w komp. 4012, a następnie 4103. Latem 1946 r. służył w zgrupowaniu wartowniczym w Dachau, skąd wyjechał na studia. Po powrocie do Brygady w komp. 4090 Augsburg, z której zwolniony został 30 X 1947 r.