Deszyński Wincenty "Burza Wincenty" "Burza" w kompaniach Burza Wincenty, ur. 10 XII 1919 w Janowie Podlaskim – Biała Podlaska, ppor. rez. piech. (18 I 1946), bez zawodu, absolwent Liceum Humanistycznego w Siedlcach – matura gimnazjalna (1939) i licealna w Białej Podlaskiej (1941), j. niemiecki), od III 1944 w oddziale partyzanckim w Działoszycach p. Miechów, od 11 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy BS (7 X 1944) z wynikiem dostatecznym (XVII lokata) i został awansowany na st. strz. pchor. Wg opinii kpt. "Nawary", dcy kompanii szkoleniowej z 4 X 1944 "obowiązkowy, uczciwy, służbista, energiczny. Nadaje się na dowódcę drużyny i plutonu". 9 X 1944 odkomenderowany na podoficera broni w 5 (szkolnej) komp. 204 pp., po ukończeniu kolejnego kursu awansowany 5 I 1945 na kpr. pchor. i wyznaczony na instruktora brygadowej szkoły podchorążych, 20 I 1945, po rozwiązaniu kompanii szkolnej, przydzielony do 4 komp. Pułku Jasnogórskiego, 21 III 1945 odkomenderowany z kursu doskonalącego dla podchorążych do Pułku Świętokrzyskiego na stanowisko instruktora kursu dla kandydatów na podoficerów i podchorążych, 18 IV 1945 awansowany na plut. pchor., 14 IX 1945 wysłany do 2 Korpusu (17 LBS), gdzie, w związku z nieuznawaniem stopni NSZ, ukończył korpusowy kurs podchorążych, a po powrocie do Brygady został 18 I 1946 awansowany (ze starszeństwem z 1 I 1946) do stopnia ppor. i tego samego dnia przydzielony do dyspozycji mjr. "Łuka".

Dębicki Bogdan Janusz "Dan" po wojnie Dan Bohdan, ur. 17 VI 1921 Brześć Kujawski – Włocławek, ppor. rez. piech., wykształcenie średnie (j. francuski słabo), bez zawodu, absolwent konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii przy 1 PSK Kraków (1942/43), w Brygadzie od 20 X 1945 z przydziałem na staż do kompanii 4005, 31 X 1945 przeniesiony z kom. 4005 do komp. 4009, 19 XI 1945 mianowany dowódcą III plutonu komp. 4009 Hohenbrunn, 6 VI 1946 zwolniony – nie powrócił z urlopu z Włoch.

Dębowski [czasami: Dembowski] Stanisław por., do BS dołączył jesienia 1945 r., 2 XI 1945 przydzielony do komp. 4009, od 19 XI dca I plutonu w komp. 4009, 18 I 1946 otrzymał zgodę na zawarcie związku małżeńskiego z Lidią Słysz, 8 III 46 przeniesiony do komp. 4011, następnie do komp. 4028, od 29 IV 46 zca dcy komp. 4028, zca dcy komp. 4104 Kafertal (1946-47), następnie por. w komp. 8058 Fonainebleau (V 49).

Dobrowolski Mieczysław, ur. 27 IV 1910 Pilica k. Miechowa – ), absolwent szkoły średniej i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Kielcach (1933/34), w Brygadzie Świętokrzyskiej od 11 VIII 1944, por. NSZ, kpt. OW, 1 X 1945 oficer O. I dowództwa Brygady, 24 XII 1945 awans na kpt. ze starszeństwem 11 XI 1945, 4 III 1946 przeniesiony z Dowództwa KOU do Ośrodka Berchtesgaden na stanowisko szefa O I., 15 VI 1946 odszedł do Käfertalu.

Dobrzański (Dobrzański-Zaleski) Jerzy "Zaremba", "Zaleski" (1 XI 1902 Smogorzewo pow. Busko – 2 XI 1991 Klingsporn, Arizona, USA) ppor. rez. kaw. (1 I 1930), rtm. NSZ (20 XII 1944), z zawodu inżynier-rolnik, absolwent Gimnazjum Zamoyskich w Warszawie (1921), słuchacz nauk społeczno-politycznych na Uniwersytecie Warszawskim (1921-1926) oraz student Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie, absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Biedrusku (1925/26) i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (1931), pracownik Związku Rolniczego w Warszawie i Polskiego Radia (1935-1939), uczestnik kampanii wrześniowej (16 pułk ułanów w Bydgoszczy, Armia "Pomorze"), po ucieczce z niewoli podejmuje działalność w konspiracji, od 1940 r. oficer organizacyjny ZJ w pow. stopnickim, następnie szef Oddziału VI Komendy Okręgu Kieleckiego, od 20 X 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 4 XI 1944 r. szef oddziału VI sztabu Brygady, uczestnik pertraktacji z Niemcami mającymi na celu umożliwienia przemarszu Brygady przez Śląsk (17 I 1945), w początkach kwietnia 1945 wysłannik Brygady Świętokrzyskiej do Naczelnego Wodza, 30 IV 1945 dotarł do polskiego oficera łącznikowego przy SHAEF w Paryżu, rozmowie z Andersem oddelegowany do Szkocji, gdzie wydawał gazetę dla polskich oddziałów WP, po zakończeniu wojny w 2 Korpusie. 18 I 1946 "powrócił z podróży służbowej" i został oddany do dyspozycji mjr. "Aleksandra" (ekspozytura wywiadowcza Regensburg), od 18 III 1946 szef O VI Ośrodka Fürstenfeldbruck (oficer oświatowy 130 LSC Monachium), następnie oficer oświatowy w obozie szkoleniowym w Käfertalu, działacz YMCA, przewodniczący zarządu Funduszu Społecznego OW w l. 1946-1948, sekretarz generalny Związku b. Wartowników Polskich (1947-1948), członek Głównej Sekcji Łącznikowej w Bad Neuheim (1947) i Heidelbergu (1948).

Dobrzański Jerzy, "Karol" po wojnie Ubysz Karol, 4 XI 1918 Piotrków Trybunalski – 28 X 1995 Toronto, Kanada), ppor. (1 I 1944), absolwent Gimnazjum T.S.S w Piotrkowie (j. niemiecki, holenderski, angielski), we IX 1939 służba ochotnicza w 25 pp., 7 pp. Leg. I 84 pp. (grupa gen. Kleeberga, przedstawiony do KW pod Kockiem, bez rezultatu), następnie Stalag XVIIB Krems a/d Donau (6 X 39 – 28 X 41), po zwolnieniu w oddziale do zadań specjalnych KG NSZ (III 42 – VIII 1944), Szkoła Podchorążych NSZ w Warszawie (V 43), kpr. pchor. (V 43), w czasie powstania w kompanii "Warszawianka" w zgrupowaniu "Chrobry II", ppor. NSZ (IX 1944), po klęsce w obozie jenieckim w Murnau (X 1944 – IV 1945), od 1 VII 1945 do III 1946 oficer do zdań specjalnych w BS, kurier BS do kraju.

Doktor Włodzimierz "Jan", po wojnie Doktor Jan, ur. 27 X 1906 w Kijowie, kpt. lekarz absolwent studiów medycznych (j. niemiecki i francuski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 7a w Śremie (1925), którą opuścił po trzech miesiącach ze względu na kategorię zdrowia "C" (czasowo niezdolny do służby wojskowej), od 31 I 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej jako lekarz Ośrodka Bamberg, od 20 IV 1946 lekarz 130 LSC Monachium.

"Dołęga", "Tkacz Dołęga" (NN) ppor., 11 VI 1945 przydzielony do kierownictwa kolumny samochodowej Brygady, 28 VI 1945 (Tkacz-Dołęga) przeniesiony na stanowisko oficera technicznego batalionu I, 12 VII 1945 przeniesiony ponownie do autokolumny, 18 VIII 1945 zwolniony z Brygady.

Domański Aleksander ppor., od kpt. Pomorskiego otrzymał legitymacje wyjeżdżając na studia do Belgii.

"Dowbor", po wojnie Dowborski Kazimierz, wchm. w Oddziale Rozpoznawczym, 31 I 1945 awans na st. wachm., od 12 V 1945 p.o. oficer sztabowowy w dowództwie BS, 7 VII 1945 zwolniony z zajmowanego stanowiska i odkomenderowany do pilnowania koni wypożyczonych Armii Amerykańskiej, wiosną 1947 ppor. w Norymberdze.

Dreifeld Wiesław Stefan "Mianowski" po wojnie Mianowski Marian, ur. 27 IV 1917 Koziatyn – Kijów, ppor. rez. piech., absolwent Państwowej Szkoły Technicznej w Łodzi i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 28 pp. w Łodzi 1938/39, zatrudniony jako technik-mechanik, w Brygadzie od 15 XI 1945 z przydziałem do komp. 4009, od 19 XI 1945 d-ca VI plutonu w kompanii 4009, 12 I 1946 zwolniony z Brygady. Wg Władyki fatalny, pijaczyna z olbrzymimi ambicjami.

Dreszer Jerzy (9 II 1900 Radom – 2 III 1969 Boston) inż., por. rez. art. (2 I 1932), żołnierz Legionów, uczestnik obrony Lwowa (1918), wojny polsko-ukraińskiej i polsko bolszewickiej (1919-1920), absolwent Politechniki Lwowskiej (1926) i kursu oficerów łączności artylerii w Centrum Wyszkolenia w Zegrzu, uczestnik piłsudczykowskich organizacji konspiracyjnych (1939-1942), więzień niemieckich obozów koncentracyjnych na Majdanku, Flossenburgu i Gross Rosen; od 6 VI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, tego samego dnia mianowany kwatermistrzem III batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żywnościowy w kompanii kpt. "Jerzego", od 13 IX 1945 członek brygadowej komisji weryfikacyjnej, 14 IX 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu, skąd już nie wrócił do Brygady.

Drieciuchowicz Leonard, ur. 29 X 1923 Września, z zawodu uczeń gimnazjalny, ppor. OW (II 1947), absolwent 4 klas gimnazjum, szkoły podchorążych w Armii Polskiej w ZSRR oraz kursu podoficerskiego i oficerskiego w Käfertalu, po kampanii wrześniowej w ZSRR, od 13 III 1941 w armii rosyjskiej (Sumy), następnie w Armii Polskiej, m.in. w 1 Dywizji gdzie został awansowany do stopnia ppor. (19 III 1944) i dowodził plutonem, 29 X 1945 przekroczył granicę okupacyjną angielsko-sowiecką i po kilkumiesięcznym pobycie w obozie wojskowym w Hanowerze trafił do OW, gdzie przyjęto go w stopniu szeregowca. Ukończył kurs podoficerski w Käfertalu i szybko awansował na kpr. i plut. OW (24 III 1946), sierż. 15 V 1946) i ppor. (13 XII 1946) a następnie objął dowództwo plutonu w kom. 8928, z której został zwolniony wraz z całą kompania 15 IX 1947 r.

Drozdowski [Drozdowski-Spychała] Czesław "Domański", "Spychała", "Zadra". Po wojnie Zadra C.D. Stefan, ur. 30 III 1913 Warszawa, plut. pchor. WP (VII 39), ppor. (1 I 43), por. (1 I 1944) i kpt. (15 VIII 1944) NSZ, z zawodu technik budowlany, absolwent gimnazjum i Państwowej Szkoły Drogowej i Wodnej (j. niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Dęblinie 28 DP przy 15 pp. Wilków oraz Dywizyjnego Kursu Karabinów Maszynowych w Dębicy. Od maja 1942 w NSZ, m.in. dca plutonu i kompanii Szkoły Podchorążych NSZ w Warszawie, latem i jesienią 1943 r. dca oddziału partyzanckiego XIII Okręgu NSZ, po wybuchu powstania warszawskiego dca kompanii w Zgrupowaniu Legii Akademickiej, od 5 X 1944 w niewoli niemieckiej (Murnau), Do Brygady dołączył w czerwcu 1945 (sam podaje 16 V 1945). Od 23 VI 1945 p.o. dca 4 komp. III batalionu, od 23 VII 1945 dca kompanii ckm III Batalionu. 22 VIII 1945 wyjechał "służbowo" z Brygady do 2 Korpusu i służył tam w 7 Baonie Strzelców. 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. rez. piechoty z dniem 1 X 1944 Po powrocie do Niemiec instruktor Ośrodka Fürstenfeldbruck (10 III 1946), dca komp. 4082, a następnie przydzielony do komp. 4009, z której został zwolniony 10 VIII 1947 i skierowany do obozu cywilnego Ingolstadt; KW4x (od 17 IV 1946).

"Dubicki" ["Dubiecki"], ur. 14 II 1902, wykształcenie średnie (matura), z zawodu biuralista [st. sierż. ss. z 15 IX 1938, chyba nie tak, bo w Brygadzie Świętokrzyskiej pojawia się jako sierż.], od 1940 w konspiracji: komendant placówki ZJ-NSZ Łopuszno (1940-1943), dowódca plutonu placówki Łopuszno (1943-44), od 13 VIII 1944 r. sierż. w 4 komp. 204 pp. BS, 5 i 6 IX 1944 stanął przed brygadową komisją egzaminacyjną na pchor. i osiągnął dostateczny wynik. Po dokładnym rozpatrzeniu kwalifikacji pod względem taktycznym Komisja zdecydowała się przedstawić go do promocji na podchorążego z trzecią lokatą. Wg oceny komisji "Sumienny, działający z myślą, karny, zdyscyplinowany, daje podstawy do gwarancji, że będzie dobrym oficerem"; st. sierż. pchor. (7 X 1944). Wg wniosku awansowego z 6 XI 1944 "Inteligencja duża, zdyscyplinowany i lojalny, samodzielny, sumienny, sprawiedliwy dobry szkoleniowiec", "Nadaje się na dowódcę kompanii", ppor. (28 XI 1944), 4 XII 1944 przeniesiony do 5 komp. 204 pp. 12 I 1945 przydzielony do 2 komp. 204 pp., 28 I 1945 r. skazany przez sąd polowy Brygady na karę śmierci za dezercję.

Dubowski Mieczysław "Ryczek", 4 IX 1924 Żywiec, ppor. NSZ, członek ZJ, do Brygady dołączył 13 X 1944 i został przydzielony do 2 kompanii 202 pp., od wiosny 1945 w kolumnie samochodowej Brygady, 26 V 1945 porwany w Holiszowie przez Własowców, przewieziony do Pilzna i przekazany NKWD, zbiegł i z transportem repatriantów wrócił do Polski, zaraz na granicy aresztowany przez UB przewieziony do Katowic, stad do Kielc, po interwencji rodziny został zwolniony w 1946.

Dukalski Mieczysław "Pomorski", "Zapora", "Mieczysław Zapora", "Mieczysław Pomorski" (1 I 1910 Radom – 9 IV 1998 Clarmont pod Paryżem), absolwent szkoły średniej i Państwowej Szkoły Morskiej (dla oficerów-nawigatorów), przed wojną działacz ONR, uczestnik obrony wybrzeża w 1939, w czasie wojny w ZJ-NSZ, ppor. (1943 ze starszeństwem 1 I 40), por. (1943 ze starszeństwem 1 I 1942) kpt. NSZ (1 I 1944), oficer organizacyjny i komendant Okręgu Pomorskiego ZJ (1939-42), w latach 1942-44 Szef Oddziału I Sztabu Inspektoratu Ziem Zachodnich NSZ i dca oddziałów AS IZZ NSZ, dca Batalionu Osłonowego Dowództwa NSZ (od I 1944), ujęty przez Niemców został wysłany do filii obozu koncentracyjnego Gross Rosen w Brzegu na Śląsku, organizator zbiorowej ucieczki więźniów, po uwolnieniu dołączył do Brygady 21 V 1945, 26 V 1945, jako "Mieczysław Zapora", mianowany szefem II Oddziału Brygady, 12 VI 1945 wyjechał służbowo "dla nawiązania łączności z przełożonymi wojskowymi", 23 VI 1945 powrócił do Brygady, 17 XI 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu. Po zakończeniu służby komendant obozu DP w Diez am Lohn w Niemczech.

Dulik Józef "Edmund Zaczkowski" po wojnie Zaczkowski Edmund, 1 VII 1891 Lwów, ks., kpt. OW, absolwent studiów teologicznych (j. niemiecki, ukraiński), służba czynna (1914-1918), od 7 XII 1945 kapelan Ośrodka Monachium, następnie 111 LSC.

Dunin-Łabędzki Janusz "Łabędź", po wojnie Dunin Janusz, ur. 7 VII 1904 (?1910) Konstantynów Lubelski Krasówka, por. rez. kaw., kpt. OW z zawodu leśniczy, szkoła średnia (j. rosyjski, niemiecki), absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Kawalerii we Lwowie (1925/26), od 22 III 1946 na stażu w komp. 4006, 19 IV 1946 zgoda na związek małżeński z Krystyną Roszakówną, od 20 IV 1946 zca dcy komp. 4101, dca komp. 4070 (1946-47). Zamordowany 11 marca 1953 r. w Sędzisławie pow. kamiennogórski, pobity spadł z mostu.

Duś Przemysław "Dobrzyński", ur. 21 X 1914 w Lublinie, ppor. czasu wojny, z zawodu lekarz, absolwent studiów medycznych (j. niemiecki), od 14 XII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 16 XII 1945 lekarz Ośrodka Monachium.

Dymny Jerzy S., ur. 31 VII 1924 w Cieszynie, ppor. piech., absolwent szkoły średniej (mała matura) i przeszkolenie wojskowe w ZHP w oparciu o POP Cieszyn (1943), w czasie wojny w NSZ, do Niemiec dotarł w maju 1946, po wyjściu z więzienia UB w Cieszynie od 14 VI 1946 w OW (Brygadzie Świętokrzyskiej) (Fürstenfeldbruck), od 15 VI 1946 w Käfertalu.

Dziakoński Zbigniew Michał "Żbik", ur. 29 IX 1920 w Warszawie, ppor. (por.) rez. piech., z zawodu student, absolwent szkoły średniej (duża matura, j. niemiecki, rosyjski) i konspiracyjnej szkoły podchorążych Związku Jaszczurczego (1941/42), po kampanii wrześniowej w więzieniu sowieckim w Słonimiu (18 IX 39 – 22 VI 1941), od 8 VIII 1941 w ZJ, plut. pchor. (15 XII 1942), ppor. NSZ (1 I 1944), więzień Pawiaka (15 – 30 XI 1943), w czasie powstania warszawskiego zca dcy kompanii Legii Akademickiej (3 razy ranny), por. NSZ (15 VIII 1944) po upadku powstania w niewoli w oflagu VIIA Murnau, od 6 VII 1945 oficer do specjalnych zleceń w Brygadzie Świętokrzyskiej (por.), od 1 X 1945 w dyspozycji mjr. "Aleksandra", 17 IX 1945 odkomenderowany do 2 Korpusu skąd wrócił w początkach 1946, od 18 I 1946 dowódca plutonu w kompanii 4101, 9 II 1946 ukarany 7 dniami aresztu domowego "za opilstwo w służbie"; 14 II 1946 przeniesiony na stanowisko dowódcy plutonu w komp. (4104) 4028, od 20 IV 1946 zca dcy komp. 4028, od 3 XII 1946 w obozie Käfertal na kursie oficerskim, od 14 II 1947 zca dcy komp. 4084 w Dachau. 30 IX 1947 zwolniony wraz z kompania i skierowany do obozu cywilnego Ingolstadt.

Dziedziuchowicz Leonard, ur. 29 X 1923, ppor. W 1948 r. w Ingolstadt.

Dzielski Jan "Warecki" ppor. NSZ, ur. 1 IX 1919 w Dziale, gm. Odrowąż w pow. nowotarskim, s. Stanisława i Katarzyny z d. Mierzwa, brat Wojciecha, ukończył liceum o profilu przyrodniczym, bez zawodu. Po wybuchu wojny uciekł na wschód z nadzieją na wstąpienie do wojska, do którego go jednak nie przyjęto. W czasie powrotu aresztowany na Sanie i więziony przez 5 miesięcy. W lipcu 1941 r. wstąpił do Konfederacji Tatrzańskiej (działalność szkoleniowa i propagandowa), 3 II 42 aresztowany wraz z innymi członkami organizacji przez gestapo i więziony w Zakopanem, zdołał zbiec i schronił się u rodziny w Kielcach, gdzie nie brał udziału w pracy konspiracyjnej. Ponieważ Niemcy łapali ludzi na roboty uciekł do lasu i 3 VIII 1944 wstąpił do grupy NSZ (najprawdopodobniej 204 pp.), od 11 VIII 1944 w Brygadzie (w 6 lub 5 komp. 204 pp.), 30 VIII 1944 awansowany na st. szer. z c., 7 X 1944, po ukończeniu z III lokatą brygadowego kursu podchorążych z wynikiem bardzo dobrym, awansowany na kpr. pchor. Wg opinii kpt. "Nawary", dcy kompanii szkoleniowej z 4 X 1944 "Uczciwy, obowiązkowy, pilny, dobry organizator, energiczny Nadaje się na dowódcę drużyny i plutonu; po uzupełniających ćwiczeniach jako dca kompanii". Od 9 X 1944 dowódca drużyny i szef gospodarczy w plutonie saperów, 28 XI 1944 awansowany na wniosek kpt. "Korczaka" na plut. pchor. "Uczciwy, zdyscyplinowany, b. dobry". 6 II 1945 odszedł w grupie por. "Skalskiego" na kurs specjalny [sam określa to jako kurs podchorążych], 17 III 1945 powrót z kursu i przydział do plutonu specjalnego, 13 IV 1945 awans na ppor. i "wyjazd służbowy". Dowódca I patrolu pieszego BS, wysłanego do kraju 25 IV 1945 z poleceniem nawiązania kontaktów z dowództwem NSZ (gen. Boguckim, płk "Olgierda", "Prezesa", por. "Pawła"). Na niezbędne wydatki otrzymał 30 tys. czerwońców, z czego wydał 7 tys., a 12 tys. przekazał wysłannikowi Komendy Głównej. 4-5 V 1945 połączył się z ośmioosobową grupą własowców lub dezerterów z Armii Czerwonej, która później odłączyła się od niego; 9 V 1945 dotarł ze swym patrolem do m. Dział gm. Ludźmierz. Stamtąd przeprowadził tylko jedną akcję aprowizacyjną w Nowej Białej na Spiszu, głównie aby ukarać Słowaków za wrogi stosunek do Polaków (lub w relacji: "aby zdobyć cywilne ubrania dla urlopowanych"). Zagarnięto pewne ilości mąki, słoniny, mięsa, płótna oraz trochę obuwia i ubrań cywilnych. Oddział rozsypał się (część zdezerterowała). Nawiązał kontakt z Kołacińskim "Żbikiem" i gen. "Boguckim", od którego uzyskał zgodę na urlopowanie reszty żołnierzy. 2 VII 1945 r. ujawnił się w nowotarskim PUBP, któremu przekazał, jako dowód lojalności, całą broń, która pozostała mu po reszcie oddziału: 3 rkm z magazynkami talerzowymi i ok. 19500 sztuk amunicji do każdego, 1 kb rosyjski szybkostrzelny z jednym magazynkiem i ok. 100 sztuk amunicji, 4 kb rosyjskie z 60 sztukami amunicji do każdego; kb Mauzer z taką samą ilością amunicji, 8 pistoletów automatycznych PPSz i 7 magazynków okrągłych i jeden z rogiem po 70 szt. amunicji; 4 pistolety Vis z trzema magazynkami pełnymi; Dreyer z jednym magazynkiem pełnym; Beretta z 3 magazynkami pełnymi, Walter z jednym magazynkiem pełnym, 2 granaty, kilka sztuk ładownic, chlebaki. Wg złożonego oświadczenia bezpośrednim powodem ujawnienia się było aresztowanie przez UB w Dziale dwóch dziewcząt, które przyjechały tam na urlop z Warszawy, a zostały zatrzymane jako łączniczki KG NSZ. Wg UB zdał broń, ale nie ujawnił się.

Dzielski Wojciech vel Ziółkowski Ignacy "Grom", "Halny", "Zawrat" (2 IV 1908 Działy gm. Odrowąż pow. Nowy Targ – ) ppor. piech. ss (1 I 1934) por. NSZ, s. Stanisława i Katarzyny z d. Mierzwa, brat Jana "Wareckiego", 7 klas gimnazjum, przed wojną urzędnik w gminie Nawojowa, w l. 1937–1939 dowódca plutonu w 1 psp, zagrożony aresztowaniem uciekł z Nawojowej i przez pewien czas ukrywał się na terenie pow. nowotarskiego, a następnie wyjechał w Kieleckie, gdzie w 1942 r. wstąpił do NSZ, komendant pow. Stopnica (od XII 43), w 1944 r. dowódca oddziału 204 pp. Ziemi Kieleckiej, gdzie awansował do stopnia kapitana (1 VII 1944), od 11 VIII 1944 kwatermistrz 204 pp. Stał na czele grupy likwidacyjnej jako "Komendant Powiatowy w Brygadzie na pow. Stopnice", w skład której wchodzili m.in. Henryk Gąsior "Borowik" (obecnie w Kassel), Chudebski Marian "Kukułka", „Krzywonos” pochodzący z Chmielnika, Ciesielski Edward. Po wojnie został w kraju, początkowo pracował jako sekretarz gm. Nawojowa, następnie kierownik żwirowni w N. Targu i kierownik betoniarni w Białym Dunajcu (tam zam. Lenina 32). Aresztowany 5 VIII 1945 jako oficer BS i zwolniony; latem 1952 r. ponownie aresztowany (zam. Ludźmierz) na polecenie Naczelnika Wydziału III WUBP Kraków; 22 VII 1947 ppor. Wojciech Dzielski otrzymał Medal Zwycięstwa i Wolności "w uznaniu zasług położonych w wojnie z Niemcami dla zwycięstwa Narodu Polskiego nad barbarzyństwem faszystowskim i triumfu idei wolności demokratycznej". Odznaczony KW po raz pierwszy (27 VII 1944).

Dzierżanowski Henryk "Morawiec" po wojnie Morawiec Henryk, ur. 22 XI 1919 w Warszawie, ppor. rez. lotn., z zawodu właściciel fabryki, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki i słabo angielski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Radomiu (1938/39), od 8 I 1946 przydzielony do komp. 4016, od 11 I 1946 dowódca III plutonu w kompanii 4016, 26 III 1946 zwolniony ze służby (kombinuje z żołnierzami – cukier).

Dziewięcki [Dziewicki] Jan "Pers", ur. 13 II 1921, ppor. w OW, od 5 IX 1945, plut. pchor. szef kompanii 4004 (do V 1946), później sierż. pchor., pracownik w Sekcjach Łącznikowych 119 LSC oraz 7 i 9 LSA, następnie jako ppor. i oficer administracyjny w 130 LSC.

Dzięciołowski Władysław Eugeniusz "Leszek Ciechanowski", ur. 25 IV 1907 w Mińsku Mazowieckim, por. rez. aeronautyki (1 I 1932), kpt. lotn., absolwent Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie i Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (1927-1929), członek grupy oficerów do specjalnych zleceń 5 I 1946 przekazany do dyspozycji mjr. "Aleksandra", 24 I 1946 przeniesiony z grupy mjr. "Aleksandra" na staż do komp. 4102, od 1 II 1946 p.o. dca komp. 4006 (na czas choroby kpt. "Sabrego").

Dzikowski Kazimierz Julian, ur. 4 II 1904 Dębne-Koło, ppor. rez. art. (1 I 1932), z zawodu kupiec, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii w Śremie (1926/27), od 8 II 1946 oficer materiałowy O. IV Ośrodka Fürstenfeldbruck, 30 IV 1946 przeniesiony do OC Käfertal.

Dziubiński Wiktor "Boruta", "Boruta I" po wojnie Boruta Wiktor, Boruta-Dziubiński Wiktor (2 X 1913 Zawichost pow. sandomierski – 14 IV 1991 Buneos Aires, Argentyna) por. piech., absolwent szkoły średniej i 2 lat studiów na WSH oraz Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Przemyślu (1935/36), uczestnik kampanii wrześniowej, oficer NOW-ZJ-NSZ, oficer powiatu Skierniewice, dca II Batalionu Pancernego I Brygady NSZ, wykładowca w Szkole Podchorążych NSZ w Skierniewicach, w czasie powstania warszawskiego dca oddziału partyzanckiego w Kampinosie, w Brygadzie (2 kompania 202 pp.) od 29 IX 1944, od 16 X 1944 r. dowódca 2 kompanii w I batalionie Legii Nadwiślańskiej (202 pp.), od 2 I 1945 r. dowódca 2 kompanii Pułku Legii Nadwiślańskiej, od 19 IV 1945 r. dowódca 2 kompanii IV batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 r. mianowany zastępcą dowódcy kompanii nr 3, od 21 IX 1945 r. zastępca dowódcy kompanii wartowniczej 4002, 29 XII 1945 r. awans na kapitana OW i dowódcę kompanii wartowniczej 4002. Pod koniec 1946 r. odbywa przeszkolenie w Käfertalu.

"Edward" (NN), ur. 20 VI 1919 Londyn, plut. pchor. rez. łączności, z zawodu student, absolwent szkoły średniej (j. francuski) i Szkoły Podchorążych Łączności w Zegrzu (1937/38), w Brygadzie od 11 VIII 1944, początkowo w plutonie łączności 204 pp., od 14 XII 1944 w kompanii telegraficznej, 20 XII 1944 awansowany na podporucznika, od 13 II 1945 p.o. dowódca kompanii telegraficznej, od 11 IV 1945 dowódca plutonu kursu rekruckiego, 20 V 1945 przesunięty do kompanii sztabowej do dyspozycji szefa łączności z zadaniem przeszkolenia brygadowych drużyn łączności i radiotelegraficznych, od 25 VI 1945 kierownik warsztatów w kolumnie samochodowej, od 12 VII 1945 dowódca plutonu telefonicznego kursu podoficerów łączności, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii nr kpt. "Ożoga", od 5 X 1945 w OZB, od 20 X 1945 dca plutonu w komp. 4001, 17 XI 1945 zwolniony z Brygady za niewykonywanie obowiązków.

Fafiński Maksymilian, ur. 24 VII 1915 Lubowa, Pomorze, ppor. piech. ss., absolwent szkoły średniej (j. niemiecki, słabo angielski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Komorowie (1937-1939), do Brygady Świętokrzyskiej przybył z III Zgrupowania POW Lubeka, od 1 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4004, od 12 II 1946 dowódca plutonu w kompanii 4100.

Falkowski Adam, ur. 6 III 1918 Szreńsk, p. Mława, ppor. rez. piech., z zawodu technik maszynowy, absolwent szkoły średniej (j. rosyjski, litewski, włoski, niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Piechoty przy 5 pp. w Wilnie (1937/38), od 16 II 1946 dca plutonu w komp. (4012) 4103. 23 II 1946 zwolniony ze służby (niepewny).

Feliksiewicz Tadeusz ppor., 9 XI 1945 przydzielony do komp. 4010, 27 IV 1946 przeniesiony z komp. 4004 do komp. 4083.

Fenca Ryszard "Fred", sierż. pchor., członek Oddz. AS NSZ J. Imbirowicza "Jacka", 1 VII 1944 r. awansowany do stopnia ppor.

Ferański Józef "Korbut" w OW Korbut Antoni, ur. 2 VI 1918 Mogilno-Pleszew, ppor. piech. ss., szkoła średnia (j. francuski, rosyjski, niemiecki), absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komarowie (1937-1939), od 22 III 1946 dca plutonu w komp. 4088 (Ośrodek Bad Reichenhall), następnie zca dcy komp. 4251 Giessen.

Ferens Ludwik Teodor "Kuśnier", ur. 8 XI 1901 Lwów, por. rez. piech. (19 III 1939), z zawodu urzędnik państwowy, absolwent szkoły średniej (j. rosyjski, słabo angielski) i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie (1930/31), od 22 XII 1945 na stażu w komp. 4008, od 16 II 1946 w Ośrodku Fürstenfeldbruck, od 25 II 1946 zca dcy komp. 4087.

Fiedotjew-Jastrzembski Borysław "Jastrzębiec", "Borys", ur. 30 I 1911 w Sieradzu, por. piech. ss. (15 VIII 1939), kpt. NSZ (11 XI 1945, rozkaz nr 100/45?) absolwent Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Łodzi (1933, j. angielski, rosyjski, niemiecki), absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Zambrów (1932-1934), roczny kurs jazdy konnej i działoczynowy 10 PAL, kurs dowódców kompanii w 28 p. strzelców konnych (1936), 3-miesięczny kurs przeciwpancerny CWF Bielany, oficer kontraktowy DOK IV, od 1939 oficer służby stałej, komendant powiatowy PW i WF IV DOK (1936-37), komendant Obwodu PW i WF Łódź-miasto (IV 37 – VIII 39), oficer DOK IV (IX 39), uczestnik obrony Warszawy, po ucieczce z niewoli (3 X 39) przebywa w Łodzi i bierze udział w pracach ZWZ, aresztowany 27 II 40 i zesłany do KL Mauthausen. Po uwolnieniu dociera do Brygady Świętokrzyskiej, w Brygadzie od 19 VI 1945 (IV batalion), od 20 VI 1945 kwatermistrz i tłumacz z j. angielskiego w IV batalionie, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żywnościowy w komp. 4 kpt. "Gustawa", od 1 IX 1945 oficer w dyspozycji kwatermistrza BS, od 26 IX 1945 zca kwatermistrza BS, 24 XII 1945 awans na kapitana ze starszeństwem od 11 XI 1945, od 27 XII 1945 do 25 1 1946 w szpitalu, od 1 V 1946 zca dcy Center 192 Erlangen.

Figórski [Figurski] Stefan "Rokita Władysław", 17 VII 1908, por. kaw. ss (19 III 1937), rtm., dca grupy operacyjnej na pow. Opatów, Skarżysko Kamienna i Sandomierz Komendy Okręgu V Kieleckiego (X 43).

Figura Henryk "Step", "Caderski" po wojnie Podhorski Henryk, Figura-Podhorski Henryk (26 IV 1910 Boiska pow. iłżecki, woj. kieleckie – 26 X 1987 Burbank, Kalifornia, USA), ppor. rez. piech. (1 I 1935), kpt. NSZ (1 VII 1944), pochodził z licznej rodziny chłopskiej, syn sędziego pokoju, absolwent gimnazjum i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty oraz seminarium nauczycielskiego, z zawodu nauczyciel, wizytator szkół podstawowych na Polesiu, w 1935 r. mianowany ppor. rez. piech. 5 pp. [powinno być 4 pp.] w Kielcach, początkowo żołnierz ZWZ-AK, prawdopodobnie w marcu 1943 r. zbiegł w Lubelskie w obawie przed aresztowaniem, przez pewien czas przebywał w bandzie rabunkowej Stanisława Kiełbasy "Dziadka", skąd przeszedł do oddziału NSZ Andrzeja Kuczborskiego "Wojciecha", a następnie, po awansie na kapitana (1 VII 1944) i został nowym dowódcą oddziału AS-NSZ (czerwiec 1943 – sierpień 1944) w Lubelskiem, walczącego zarówno z Niemcami jak i partyzantką sowiecką i komunistyczną. Od 14 XI 1943 r. dowódca batalionu 1 Pułku Partyzanckiego Legii Nadwiślańskiej, utworzonego przez "Zęba", od 19 VI 1944 dowódca II batalionu 204 pp., jego oddział stał się podstawą sformowania 202 pp. Brygady Świętokrzyskiej, od 11 VIII 1944 dowódca I batalionu 202 pp., 20 XII 1944 odznaczony Krzyżem Walecznych za działalność w okręgu III NSZ i Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, egzaminator w kompanii szkolnej z zakresu umocnień polowych oraz obrony przeciwpancernej i przeciwlotniczej, od 2 I 1945 p.o. dca Pułku Legii Nadwiślańskiej i I baonu w tym pułku, od 19 III 1945 komendant kursu doskonalącego dla podoficerów, od 19 IV 1945 dca Pułku Legii Nadwiślańskiej, 10 VIII 1945 komendant bloku I w Coburgu, po przeorganizowaniu Brygady 18 VIII 1945 dowódca 1 samodzielnej kompanii, 17 IX 1945 otrzymał bezterminowy urlop dla załatwienia spraw rodzinnych, z którego już nie powrócił. 17 XI 1945 r. został formalnie zwolniony z Brygady.

Filipowski Kazimierz "Filip", ur. 18 XII 1902 Wasilewszczyzna p. Słuck, ppor. (IX 1945), z zawodu pirotechnik, absolwent czteroletniej Szkoły Chemicznej w Radomiu i 6 klasy Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego w Kielcach, oraz rocznego kursu zbrojmistrzowskiego w Centralnej Szkole Uzbrojenia w Warszawie (1927), w wojsku od 3 XII 1923 w Centralnej Składnicy Uzbrojenia w Brześciu nad Bugiem (1923) 22 PAL w Próżanach (1923), Składnicy Uzbrojenia w Siedlcach (1924-26), warsztatach amunicyjnych w Warszawie (1926), Centralnej Szkole Uzbrojenia, kpr. 11 XI 1927), w fabryce w Pionkach (1928), plut.(2 II 28), Wytwórni Węgla Aktywnego (1928) sierż. (19 III 31), we wrześniu 1939 ewakuacja na wschód, gdzie dostał się do niewoli sowieckiej (27 IX 39), po ucieczce z niewoli działalność w konspiracji: od 10 V 40 w ZWZ (ps. "Młot") od 6 VI 43 w NSZ, od 1 VIII 1944 w oddziale "Boppa" (szef gospodarczy), od 11 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, podoficer 4 kompanii 202 pp., 10 XI 1944 awansowany na starszego sierżanta. Wg opinii awansowej "Boppa": "Inteligentny, karny, dobrze wyszkolony, b. dobry instruktor"., 15 II 1945 przeniesiony do Pułku Świętokrzyskiego, od 18 III 1945 członek sądu polowego Brygady, 29 IV 1945 awans do stopnia chorążego, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żywnościowy w kompanii kpt. "Żura", od 6 IX 1945 w kompanii kpt. "Walerego", od 21 IX 1945 dowódca VI plutonu w kompanii wartowniczej 4005, od 3 X 1945 dowódca II plutonu w kompanii wartowniczej 4004. 31 I 1946 przeniesiony do komp. 4100, a następnie w 4001. Po zwolnieniu ze służby został komendantem obozu DP i przewodniczącym Koła nr 103 SZBS Coburgu.

Fort-Pięta Stanisław "Ziarnolewski", "Ziarnolewski Andrzej", po wojnie Ziarnolewski Stanisław, ur. 27 I 1909 Jasień pow. Kielce, ppor. wykształcenie średnie (6 klas gimnazjum - mała matura (brak znajomości języków), zawodowy podoficer, we wrześniu 1939 r. w 4 pp. Leg., następnie konspiracja w ZWZ i NSZ, sierż. pchor., w Brygadzie od 9 IX 1944 (po powrocie z urlopu), od 1 X 1945 dowódca plutonu łączności, od 1 X 1944 r., podoficer plutonu łączności 204 pp., 5 i 6 IX 1944 stanął przed brygadową komisją egzaminacyjną na pchor. i osiągnął zadowalające wyniki. "Po dokładnym rozpatrzeniu kwalifikacji pod względem taktycznym Komisja zdecydowała się przedstawić go do promocji na podchorążego z lokatą drugą", od 15 XII 1944 dowódca plutonu łączności 204 pp., 20 XII 1944 awansowany do stopnia podporucznika, w początkach 1945 przydzielony do kompanii specjalnej Pułku Jasnogórskiego, uczestnik specjalnego kursu łączności poza Brygadą (31 I - 29 III 1945), od 4 IV 1945 oficer ordynansowy zastępcy dowódcy Brygady, od 23 V 1945 komendant kursu radiotelegraficznego w Brygadzie, od 31 V 1945 p.o. dowódca kompanii telegraficznej (łączności) Brygady, od 12 VII 1945 dowódca plutonu radiotelegraficznego na podoficerskim kursie łączności, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii kpt. "Ożoga", następnie w dowództwie Brygady. Od 25 IX 1945 dca plutonu gospodarczego OZB, 20 IV 1946 przeniesiony z OZB do komp. 4028, od 27 IV 1946 1 miesiąc urlopu zdrowotnego, od 6 VI 1946 dowódca plutonu w komp. 4093. W 1947 r. w Erlangen.

Froelich Władysław "Malenicki", ur. 26 X 1920, ppor., w 1948 w Butzbach.

Furmański Józef "Drabicz" po wojnie Drabicz Józef, ur. 17 XI 1908 Dębowy Grunt p. Koło, ppor. rez. art. (1 I 1932) z przydziałem do 25 PAL z zawodu urzędnik miejski w Warszawie, absolwent Gimnazjum Towarzystwa "Oświata" w Kole i słuchacz (2 lata) Akademii Nauk Politycznych w Warszawie oraz Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1929/30), bombardier z c. (1 XI 29), ćwiczenia rezerwistów w 25 PAL i 18 PAL, w 39 oficer ogniowy w 18 PAL (23 VIII – 13 IX 39), następnie niewola: oflag XVIIIA Linz, oflag II C Woldenberg, Oflag XA Sandbostel i Oflag XE Lubeka, po uwolnieniu w I Zgrupowaniu Oficerów Lubeka-Rümpel (2 V 1945 – 23 IV 1946), dowódca plutonu w kompanii 4082 (23 IV 1946 – 30 XI 1947), po zwolnieniu w obozie DP Aletnstadt.

Galiński Władysław Jacek, ur. 26 VI 1920 Żyrardów, ppor. rez. piech., wykształcenie średnie (brak znajomości języka), z zawodu urzędnik, absolwent konspiracyjnego kursu Państwowego Korpus Bezpieczeństwa (1943), w Brygadzie od 19 VI 1945, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii kpt. "Kazimierza", następnie w Ośrodku Zapasowym Brygady, po sześciotygodniowym urlopie zdrowotnym (od 5 X 1945) od 17 XI 1945 przydzielony do dyspozycji mjr. "Aleksandra", od 15 VI 1946 Käfertal. Wiosną 1947 w Ośrodku Rodzin Wojskowych Obermenzig, następnie zastępca dowódcy kompanii policyjnej w obozie emigracyjnym IRO Bremen-Grohn (XI, XII 49).

Gaweł Stanisław, ur. 8 V 1909 Jasło, ppor. rez. art., z zawodu urzędnik sądowy, absolwent szkoły średniej (j. czeski, niemiecki), 12 II 1946 przydział Zewnętrznego Ośrodka Gospodarczego w Monachium.

Gawnich [Gawnicki] "Łański", ur. 15 VI 1908 Łany Wielkie – Olkusz, ks. kpt., absolwent studiów teologicznych, (j. niemiecki) od 7 XII 1945 kapelan Ośrodka Bamberg, od 1 V 1946 kapelan 130 LSC Monachium.

Gąsior Henryk "Borowik", po wojnie Borowik Henryk ur. 7 VII 1924 Leszczyny-Jędrzejów, ukończył szkołę średnią (duża matura, j. niemiecki), od 15 V 43 w NSZ (V Okręg Kielecki), od 9 III 1944 w grupie leśnej "Bema", od 6 VI 1944 w 204 pp. NSZ i tego samego dnia awans na kpr. pchor., dca drużyny w kompanii specjalnej, wchodził w skład grupy likwidacyjnej na pow. Stopnica, od 11 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 15 VIII 1944 oficer żywnościowy 204 pp., 11 XI 1944 – plut. pchor., absolwent konspiracyjnej szkoły podchorążych NSZ (1944), od 20 XII 1944 kwatermistrz Brygady Jasnogórskiej, 13 IX 1945 oddelegowany do 2 Korpusu (plut. pchor.), 17 LBS, po powrocie 18 I 1946 awans na sierż. pchor. i przydział na zastępcę dowódcy plutonu do komp. 4008, 18 III 1946 awansowany ze starszeństwem od 19 III 1946 do stopnia podporucznika czasu wojny i przydzielony do OZ, 27 III 1946 przeniesiony do Ośrodka Erlangen z równoczesnym mianowaniem na dowódcę plutonu w komp. 4016, od 22 IV 1947 dca plutonu w komp. 4243 (jeszcze w VII 1948).

Giełwontt Zbigniew Witold "Witold" ur. 19 II 1908 Brzeżany, mjr piech. ss., wykształcenie średnie (j. niemiecki, rosyjski), absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Tarnopolu (1932/33) i Ostrowi-Komarowie (1933-35), w Brygadzie od 20 IX 1945, od 1 X 1945 na urlopie zdrowotnym, od 31 XII 1945 dca OZ, od 9 II 1946 szef O. III (wyszkolenia) w dowództwie Brygady, od 6 IV 1946 p.o. dca Ośrodka Bad Reichenhall, od 1 V 1946 oficer łącznikowy przy 1742 LSC Ingolstadt, od 15 X 1946 oficer łącznikowy 156 LSC, oficer 120 LSC Mannheim (IV 48), dca 4189 LSCo Schwezingen (XII 49).

Gluziński Kazimierz (23 VI 1900 Lwów – 23 XI 1969 Francja) dr, kpt. NSZ, działacz polityczny i społeczny, prezes Tymczasowej Rady Politycznej i kierownik Służby Cywilnej Narodu, wiosną 1947 w Ośrodku Rodzin Wojskowych w Monachium-Obermenzig.