Madaliński Wacław "Jeleń", po wojnie Jeleń Wacław, ur. 14 I 1910 w Kozicach pow. Gostyń, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komarowie (1931-1934) ppor. (15 VIII 1934) i por. piech. ss (1 I 1938), kpt. OW (16 II 1946), dca plutonu łączności i kompanii w 18 pp. w Rzeszowie (1 IX 34 – 1 X 39), od 1 X 40 zca komendanta obwodu KOP Gostyń-Kutno,, od 5 II 41 w ZWZ, 21 VIII 43 aresztowany i osadzony w KL Oświęcim i Mauthausen, uwolniony przez Amerykanów, do Brygady dołączył 12 VI 1945 i tego samego dnia został dowódcą 3 kompanii II batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 zastępca dowódcy w kompanii kpt. "Walerego", od 21 IX 1945 zastępca dowódcy kompanii wartowniczej 4005, od 29 X 1945 komendant kursu instruktorów piechoty dla oficerów i podoficerów z zakresu obowiązujących nowych regulaminów, od 11 I 1946 zca dcy komp. 4101, a następnie p.o. dca (od 16 I 1946) i dca (od 16 II 1946 do 1948) kompanii wartowniczej 4101 Oberdachstetten, nauczyciel geografii i j. angielskiego w kompanijnym kursie gimnazjalnym (5 VII 1946 – 29 VI 1947). W 1948 r. w Vilseck; Współpracownik "OW" (49). W VII 49 wyjechał do USA Odznaczenia przed 1939: BKZ (1938). Żona: Regina, nauczycielka, od czerwca 1946 nauczycielka w szkole kompanii 4101.

Maderski Jerzy Józef "Jaxa", "Jerzy Jaxa" po wojnie Jaxa-Maderski Jerzy (19 III 1916 Płock – 25 IX 2003 Nowy Jork, zmarł w stanie Conn.) sierż. pchor. WP (23 VIII 39), ppor. NSZ (18 VII 1944), por. OW, z zawodu urzędnik państwowy, duża matura we Włocławku, konspiracyjne studia prawnicze (mgr, j. niemiecki, czeski), absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Piechoty Rezerwy w Brodnicy przy 67 pp. (1936/37) uczestnik kampanii wrześniowej (14 pp.), ranny pod Kutnem, od 11 IX 39 – 20 IV 40 w niewoli, skąd zwolniony jako inwalida, żołnierz ZWZ-AK w Warszawie, od 5 maja 1944 w NSZ, w lipcu 1944 wysłany do Opoczna celem organizowania jednostki NSZ, od 1 IX 1944 w Brygadzie (204 pp.), od 5 X 1944 zastępca dowódcy 5 kompanii 204 pp., od 4 XII 1944 dowódca oddziału rozpoznawczego Brygady, od 2 I 1945 r. adiutant Pułku Świętokrzyskiego, od 12 I 1945 r. zastępca dowódcy 4 kompanii Pułku Świętokrzyskiego, od 30 I 1945 dowódca plutonu 1 kompanii Pułku Świętokrzyskiego, 18 III 1945 członek sądu polowego Brygady, od 19 IV 1945 dowódca 3 kompanii II batalionu, od 12 VI 1945 oficer 1 kompanii I batalionu, od 7 VII 1945 oficer taborowy Brygady, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żandarmerii w kompanii „Stepa”, 18 VIII 1945 przeniesiony do dyspozycji mjr. "Mikołaja", od 21 IX 1945 dowódca III plutonu w kompanii wartowniczej 4000, 16 - 26 X 1945 w szpitalu w Erlangen, następnie dca plutonu w komp. 8016 i 4082, 4250.

Madzia Gustaw Adolf, ur. 17 II 1894 w Stryju, mjr piech. ss (1 I 1927), absolwent austriackiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Opawie (1914/15, j. niemiecki i serbski), oficer armii austriackiej, od 1918 r. w WP, do wybuchu wojny komendant RKU w Stryju, wojna w obozie jenieckim, 19 X 1945 dołączył do Brygady Świętokrzyskiej i następnego dnia został inspektorem wyszkoleniowym Brygady, od 10 XI 1945 asesor Okręgowego Sądu Wojskowego BS, delegat dcy BS na uroczystości 11 listopada 1945 w Ośrodku Bamberg, od 7 XII 1945 członek brygadowej Komisji Weryfikacyjną dla spraw b. Jeńców Wojennych z terenu Niemiec, od 3 I 1946 p.o. kwatermistrz BS, 11 I 1946 zmiana nazwiska na Korczyński, 8 II 1946 wyznaczony p.o. kwatermistrzem nowo utworzonego ośrodka Fürstenfeldbruck, od 23 V 1946 oficer łącznikowy przy 1891 LSupCo (Norymberga) i przy 192 LSC Erlangen (IX, X 1946).

Makarewicz Kazimierz "Ostroga" ppor., uczestnik wojny 1920, właściciel majątku w Lubelskiem, oficer zaopatrzeniowy oddziału NSZ W. Piotrowskiego "Cichego".

Makarewicz Roman, ur. 22 IX 1900 w Grodach pow. Tarnopol, por. rez. piech. (1 IX 1931), z zawodu nauczyciel, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i skróconego Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Biedrusku, od 7 XI 1945 w komp. 4022, od 14 VI 1946 w OZ, od 15 VI 1946 w OC Käfertal.

Maleszka Alfons, ur. 12 VI 1917 Jerlin, ppor. rez. piech., z zawodu urzędnik celny, absolwent szkoły średniej (j. angielski, francuski, niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 25 DP w Szczypiornie (1937/38), od 22 II 1946 w Winzer, od 28 V 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 1 VI 1946 dowódca plutonu w kompanii 4022.

Malik Janusz, ur. 24 XII 1916 Moskwa, ppor. sap. ss (1 X 1938), absolwent Szkoły Oficerów Zawodowych Saperów w Warszawie (1936/38), w 1939 r. dowódca plutonów 5 kompanii 1 Batalionu Mostów Kolejowych w Krakowie, wojna w obozie jenieckim, od 24 VII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do szefostwa saperów, po reorganizacji z 17 VIII 1945 dowódca plutonu w kompanii w 2 komp. kpt. "Kazimierza" od 21 IX 1945 dowódca II plutonu w kompanii wartowniczej 4001, od 29 I 1946 na miesięcznym urlopie zdrowotnym, z którego już nie powrócił.

Malinowska Kazimiera, ur. 30 V 1916 Suszniki-Mińsk, ppor. czasu wojny (24 XII 1945), z zawodu pielęgniarka, absolwentka szkoły średniej (słabo rosyjski), od 15 I 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 1 X 1945 sanitariuszka w komp. 4002, w 1947 r. ppor. w komp. 4001. W 1948 r. zatrudniona przy wypisywaniu książeczek wojskowych Brygady Świętokrzyskiej.

Maliszewski Kazimierz Gerard "Żurek", "Kazimierz", "Tomaszewski", "Woyno", "Tomasz" (1916 -) szer. WP, ppor. NSZ, jesienią 1945 dołączył do 2 Korpusu i służył w 5 KDP. 12 III 1946 NW odrzucił wniosek nominacyjny na ppor., bo choć przebieg służby niewątpliwie wskazuje na związki z AK to jednak nie występują kwalifikacje na oficera, a zupełny brak dokumentów (legitymacje, potwierdzenia) uniemożliwiają weryfikację w stopniu podoficerskim.

Malowańczyk Wacław "Racewicz", od 2 III 1946 Racewicz Wacław, ur. 3 XII 1909 Ryżan [Rożan] n/N, ppor. rez. piech. (1 I 1933) z przydziałem mobilizacyjnym do 82 pp., z zawodu urzędnik pocztowy, absolwent szkoły średniej (słabo j. rosyjski, francuski, niemiecki, angielski) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie (1931/32), we wrześniu 1939 r. oficer komp. KM w 18 DP, wojna w obozie jenieckim, do Brygady Świętokrzyskiej przybył z XVI Zgrupowania POW Lubeka, od 1 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4003, 2 III 1946 zmiana nazwiska na Racewicz Wacław, od 27 III 1946 dowódca plutonu w kompanii 4085, od 2 IV 1946 tłumacz w Ośrodku Kaufbeuren, od 30 IV 1946 dowódca plutonu w kompanii 4017, ppor. komp. 4094 (II 49).

Marchwicki Edward, ur. 2 VI 1914 w Łodzi, ppor. piech., z zawodu podoficer zawodowy, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki i rosyjski) i konspiracyjnej szkoły podchorążych AK (1944) i awans na ppor. piech., jesienią 1945 w POW Langwasser (15 X 1945 ppor. w komp. 4025), od 1 VI 1946 dowódca plutonu w kompanii 4103, następnie dca plutonu w komp. 4022 Dachau (1946-47).

"Marcin" (NN), por., od 11 VIII 1944 zastępca szefa wywiadu Brygady, znika z rozkazów po 30 VIII 1944.

Marcinkowski Stefan (6 VIII 1906 Rąbin p. Kościan – 18 V 1996 Chicago) "Leszek Poraj", "Poraj Karol", "Poraj" "Witold Borowik" "Wronicz", po wojnie Karol Stefan Wronicz, ppor. rez. WP (1 I 1933), mjr NSZ (11 XI 1944), z zawodu urzędnik państwowy, niemiecka szkoła powszechna, matura w Poznaniu (1926), mgr prawa Uniwersytetu Poznańskiego (1930), absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy w Jarocinie (1930/31) oraz kursów: kurs dowódców kompanii i oficerów gospodarczych), kilkakrotne praktyki w 58 i 62 pp., od 22 VII 39 w 1955 pp. (oficer gospodarczy, dca plutonu i dca kompanii) w Armii "Poznań", po bitwie pod Bzurą i odwrocie w niewoli rosyjskiej, ucieka z niewoli (2/3 X 39) i ukrywa się w Kielcach, gdzie pracował oficjalnie w nadleśnictwie, używając przybranego nazwiska (Witold Borowik), od V 1940 r. oficer Związku Jaszczurczego ("Leszek Poraj"), m.in. komendant powiatu Stopnica i komendant podokręgu Kielce, por. (15 VIII 40), kpt. (1 I 42), od IX 42 komendant Podokręgu Kielce NSZ, szef I Oddziału-Organizacyjnego (I 43 – VII 1944), Okręgu V (Kieleckiego) NSZ, w czasie działalności konspiracyjnej awansowany do stopnia kapitana NSZ, od VII 1944 w oddziale partyzanckim, od 3 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 11 VIII 1944 r. szef I Oddziału Brygady (organizacyjno-personalnego) i przewodniczący sądu polowego, od 18 VIII 1945 r. oficer personalny Brygady, od 19 VIII 1944 członek Komisji Weryfikacyjnej przy dowódcy Brygady, szef kwatermistrzostwa Brygady (21 VIII 1944 - 3 II 1945), od 13 IX 1944 szef Kwatery Głównej Brygady, 25 XI 1944 rozkazem Komendanta Głównego NSZ awansowany do stopnia majora z równoczesnym przeniesieniem z korpusu piechoty do korpusu audytorów, 3 II 1945 otrzymał pochwałę "za sumienne wypełnianie swoich obowiązków na stanowisku Szefa O. IV", od 27 II 1945 dowódca PWSK w Brygadzie, od 6 VI 1945 kierownik specjalnego kursu oświatowego w Brygadzie (prawodawstwo państwowe, historia polityki, j. angielski, j. rosyjski), od 6 VII 1945 przedstawiciel Brygady w Komitecie Polskim dla Spraw Cywilnych Ludności Polskiej, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer personalny Brygady, od 13 IX 1945 członek brygadowej komisji weryfikacyjnej, współautor statutu i, od 24 X 1945, przewodniczący zarządu brygadowego Funduszu Dobrowolnych Składek (Funduszu Społecznego BŚ), od 10 XI 1945 przewodniczący Wojskowego Sądu Okręgowego przy Brygadzie, od 15 XII 1945 r. oficer łącznikowy: przy kompanii nadzorczej 1196 w Regensburgu (dla kompanii 4023 i 4083), od 18 III 1946 opiekun rodzin żołnierzy BŚ, 30 IV 1946 przeniesiony z OZ w Erlangen do ośrodka Fürstenfeldbruck.

Marcinkowski Władysław G. "Jaxa", "Misiewicz", "Szymkiewicz", "Władysław Szymkiewicz" w kompaniach Jasiński Władysław (26 V 1906 Skarżysko Kamienna – 18 III 1996 Ottawa, Kanada), inż., absolwent Politechniki Warszawskiej, Szkoły Podchorążych Saperów w Modlinie, Kursu Specjalistycznego w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych (III – VI 32), kursu dowódców batalionu piechoty dla oficerów technicznych (1937), ppor. rez. sap. (1 I 1934), por. rez. broni panc. (1 I 1938), kpt. ZJ (1 I 1940), mjr NSZ (15 VIII 42), ppłk NSZ (1 I 1945); Szkoła Podchorążych Centrum Wyszkolenia Saperów (IX 31 – III 32, kpr. pchor.), od 18 VIII 39 dca plutonu w I Dyonie Pociągów Pancernych, 6-9 X 39 obóz jeniecki w Radomiu, 10 X 39 – 15 VIII 1944: ZJ, dca ZJ, prezes Rady Politycznej NSZ, po 15 VIII 1944 zca dcy BŚ i dca 202 pp. Złoty Krzyż NCZ, KW, por. WP, ppłk NSZ, członek Organizacji Polskiej, współzałożyciel ONR, dowódca ZJ, zastępca dowódcy Brygady Świętokrzyskiej, dzieciństwo w Rostowie nad Donem, absolwent Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej, działacz ONR, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 (1 Dywizjon Pociągów Pancernych), po krótkotrwałym pobycie w niewoli powrócił do Warszawy, jeden z założycieli (14 X 1939) i Komendant Główny Związku Jaszczurczego (1940-1943), współtwórca NSZ, członek Wydziału Propagandowo-Politycznego i prezydium Tymczasowej Narodowej Rady Politycznej (1943), przewodniczący Rady Politycznej przy dowództwie NSZ, współautor umowy scaleniowej z 7 III 1944, w czasie działalności konspiracyjnej awansowany do stopnia majora, od 12 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 14 VIII 1944 zastępca dowódcy Brygady i dowódca 202 pp., 20 XII 1944 r. odznaczony Złotym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego (1944) i Krzyżem Walecznych, 15 I 1945 awansowany do stopnia podpułkownika, reprezentant Brygady w pertraktacjach z niemieckimi władzami wojskowymi w czasie przemarszu przez Śląsk i Czechy oraz w konferencji przedstawicieli antykomunistycznych ugrupowań z krajów Europy środkowej w Pradze (marzec 1945), uczestnik rozmów z wojskowymi władzami amerykańskimi, dzięki którym przesunięto Brygadę z terenu Czechosłowacji w głąb Bawarii, przez pewien czas oficer łącznikowy Brygady przy 2 Korpusie. Cieszył się dużym autorytetem. Jego odejście z Brygady było dla wielu jej członków dużym zaskoczeniem. Przypuszczano, że był to efekt prywatnych konfliktów z "Bohunem" na bliżej nieznanym tle.

Marczuk Bolesław "Warta" po wojnie Warta Bolesław (26 VIII 1920 Warszawa – 19 IX 1971 Detroit, USA) harcmistrz ZHP, ppor. piech. (18 I 1946), z zawodu student, absolwent Gimnazjum i Liceum Państwowego im. Batorego w Warszawie (1940) i jednego roku Wydziału Architektury na Uniwersytecie Warszawskim (j. angielski, francuski, niemiecki) i konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty NSZ w Warszawie (1942 - 1943), kpr. pchor. (III 43), od XI 39 w Narodowo-Ludowej Organizacji Bojowej im. Św. Andrzeja Boboli, od 1940 w ZJ, od VII 42 w NSZ (Okręg I), kpr. pchor. NSZ (III 1944), uczestnik powstania warszawskiego w komp. „Warszawianka” w zgrupowaniu „Krybar” i „Chrobry II”, po klęsce w stalagu VIIB (X 1944 – V 1945), po uwolnieniu w Sandbostel organizator harcerstwa s strefie brytyjskiej, od 18 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do O. VI, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, od 18 I 1946 awans na ppor. i nominacja na oficera oświatowego Ośrodka Bamberg, 24 I 1946 zmiana imienia na Bolesław, od 15 III 1946 dowódca plutonu w kompanii 4007 (do likwidacji kompanii w 1947).

Marczuk Stefan Aleksander "Dębski", "Radek", w kompaniach Dębski Stefan (4 V 1917 Warszawa – 3 X 1982 Detroit, USA) strz. c. WP., ppor. NSZ (18 I 1946), por. OW (10 V 1947), absolwent szkoły średniej, 3 lat studiów na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego (j. francuski) oraz Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty NSZ w Okręgu IA (29 XI 1943) kpr. pchor. (21 XII 43), służba w Legii Akademickiej (1937-1939), od 20 XII 39 w NLOB – ZJ (1939-41) i NSZ (1941-44), oficer oświatowy III komp. IA Okręg NSZ, praca w wywiadzie NSZ (1941-43), uczestnik powstania warszawskiego, potem niewola, od 18 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do O. VI, 10 I 1946 powołany na tygodniowy kurs podchorążych z zakresu O. III i O. VI, 18 I 1946 awans na ppor. i nominacja na oficera oświatowego Ośrodka Norymberga, a następnie oficer oświatowy LSC Erlangen. 1 V 1946 przeniesiony do komp. 4008, oficer sekcji łącznikowej przy 192 LSC Hersbruck (1946-47).

Mariański Marian mjr, 12 VI 1945 przydzielony na staż przy Szefie Sztabu ppłk. Zębie, oficer odpowiedzialny za całość działań kwatermistrzowskich w czasie przemarszu do Coburga, od 7 VIII 1945 na miesięcznym urlopie, 18 VIII 1945 przeniesiony do dyspozycji mjr. "Mikołaja", pierwszy dowódca lotniczej komp. 4134 Hanau (I 1946) zorganizowanej i wyszkolonej w Winzer, stacjonującej w Langendiebach k. Hanau (IV 1946, VII 1946).

"Mariusz" po wojnie Mariusz Roman, ur. 13 I 1923 w Lublinie, ppor. rez. piech., z zawodu technik, absolwent szkoły średniej, w czasie wojny żołnierz AK, absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w LWP (6 XII 1944 – 20 V 1945), od 22 XII 1945 w komp. 4016, od 11 I 1946 dca V plutonu w komp. 4016, 26 I 1946 przeniesiony do komp. 4103, od 23 II 1946 dowódca plutonu w kompanii 4012.

Markiewicz Jan "Chodowski", po wojnie Chodowski Jan, ur. 18 II 1920 w Łowiczu, ppor. rez. art., z zawodu inżynier-mechanik, absolwent studiów technicznych i Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie (1938/39), od 14 XII 1945 w dowództwie plutonu technicznego BS, od 17 XII 1945 oddelegowany do tworzącej się kompanii wartowniczej przy 8 Dyw. USA, od 23 IV 1946 dowódca V plutonu w kompanii 4028.

Marquart Zbigniew Artur "Boruta" (6 I 1914 Lwów – 20 I 2002 Chicago) mjr art. plot., oficer zawodowy artylerii, uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz ZWZ i ZJ-NSZ w Łodzi, wydawca i redaktor (1942-1943) pisma NSZ "Na Zachodnim Szańcu" oraz oficer wywiadu NSZ w Niemczech. Aresztowany w lutym 1943 w Łodzi, więzień obozu Mauthausen. Po wojnie oficer Oddziału II BŚ i 2 Korpusu (dowódca punktów przerzutowych z Niemiec do Polski).

"Marski", po wojnie Marski Adolf, ur. 16 V 1917 Broniszów – Pińczów, pchor., ppor. art. ss, absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu (1937-1939), 16 II 1946 otrzymał "na podstawie dekretu Naczelnego Wodza z dn. 15 9 1939 r." stopień ppor., od 16 II 1946 dca I plutonu w komp. 4101, wykładowca chemii w kompanijnej szkole powszechnej i kursie gimnazjalnym w komp. 4101 Oberdachstetten (5 VII 1946 – 29 VI 1947).

Marusiński Michał "Michałowski" po wojnie Michałowski Ludwik, ur. 17 IX 1911 w Chmielniku, ppor. rez. broni panc., z zawodu technolog, absolwent Szkoły Wawelberga (J. niemiecki, słabo francuski) i Szkoły Podchorążych Broni Pancernej w Modlinie (1935/36), od 22 XII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do komp. 4016, od 11 I 1946 dowódca II plutonu w kompanii 4016, następnie oficer 156 LSC Reinheim.

Marynowski Zdzisław "Maj" ["May"] po wojnie May Zdzisław, ur. 6 VI 1897 Tum – Łęczyca, por., absolwent studiów prawniczych i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Warszawie (1920), j. francuski, niemiecki, rosyjski, słowacki, z zawodu literat, od 23 VII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej jako oficer do specjalnych zleceń w VI oddziale sztabu Brygady, od 23 VII 1945 kierownik brygadowej "Czołówki Teatralnej", od 30 VII 1945 kierownik referatu IV (kulturalno-rozrywkowego) w VI Oddziale, po reorganizacji z 17 VIII 1945 w dyspozycji oficera oświatowego w sztabie Brygady, od 6 IX 1945 zastępca oficera oświatowego Brygady (na czas nieobecności "Kasprowicza", od 26 IX 1945 p.o. szef oddziału oświatowego BS, od 14 XI 1945 w referacie prasy i wydawnictw brygadowego Oddziału Kultury i Oświaty. Pod koniec 1945 r. opuścił Brygadę (o okolicznościach brak bliższych danych).

Marzec Stanisław Paweł "Master", ur. 14 XI 1911 w Pińczowie, kpr. pchor. rez. (V 1936), ppor. rez. piech. (I 39), z zawodu nauczyciel gimnazjalny WF i geografii, absolwent Studium Wychowania Fizycznego przy Uniwersytecie Poznańskim (j. niemiecki) i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 4 pp. Leg w Kielcach-Bukówce (1935/36), w czasie kampanii wrześniowej dca plutonu 2 ppLeg., od IX 41 w ZJ, zca dcy podokręgu Południe Kielc Pińczów, następnie dca podokręgu Pińczów (VIII 43 – VIII 1944), od XII 1944 w oddziale partyzanckim, od 14 XII 1945 dowódca plutonu w kompanii 4010 Wg ZE: służba w komp. 4003 Monachium (IX 1945), następnie 4004 Hohenbrunn (15 III 1947), od 10 VIII 1947 w komp. 4011 Dachau i od 1 III 1948 w komp. 4092, gospodarz urlopowego kursu wartowniczego w Alpach (III 48).

Matla Jan "Kazimierz", "Malinowski Kazimierz" (26 I 1915 Niewachlów k. Kielc – 3 VII 1959 USA), por. NSZ, syn Franciszka i Marii, absolwent Gimnazjum im. J. Śniadeckiego w Kielcach i Szkoły Podchorążych Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (1935/1936), ppor. rez. art. (1 I 1938), por./kpt. NSZ, ranny na Wołyniu w 1939 r., od 1942 związany z działalnością konspiracyjną, dowódca placówki NSZ w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie m.in. angażował się w prowadzenie konspiracyjnego Kursu Szkoły Podchorążych. 5-8 VIII 1944 pobyt w tzw. obozie przejściowym w lasach k. Zagnańska, w którym gromadzono ochotników do "partyzantki", od 11 VIII 1944 kronikarz Brygady, ranny w walce z oddziałem AL pod Zagnańskiem (28 VIII 1944), od 6 IX 1944 dowódca 2 kompanii 204 pp., od 15 IX 1944 członek oficerskiego sądu honorowego, 25 XII 1944 awansowany do stopnia kapitana, 20 XII 1944 odznaczony Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, od 2 I 1945 dowódca II batalionu i, równocześnie, 4 kompanii Pułku Świętokrzyskiego, dwukrotnie ranny w walce pod Pogwizdowem [Uniejowem] (14 I 1945), od 18 III 1945 instruktor kursu dla kandydatów na podoficerów i podchorążych, od 19 IV 1945 szef sztabu II batalionu, po reorganizacji Brygady z 18 VIII 1945 dowódcą kompanii nr 2, od 21 IX 1945 dowódca kompanii wartowniczej 4001, w X 1946 r. dca kompanii w Monachium (Alabama), po zwolnieniu z pracy mieszkał w Monachium.

Matuszewski kpt. rez., 15 X 1945 przydzielony do grupy oficerskiej w kompanii liniowej OZB.

Matuszewski Jerzy "Mat" ppor. NSZ, w czasie wojny w NSZ w Błoniu, następnie w oddziale partyzanckim kpt. "Andrzeja", od czerwca 1944 w II batalionie 204 pp. NSZ Ziemi Kieleckiej, 1 VII 1944 r. awansowany do stopnia porucznika i odznaczony Krzyżem Walecznych (27 VII 1944), od 11 VIII 1944 oficer 3 kompanii 204 pp., od 2 VIII 1945 dowódca 1 kompanii Pułku Jasnogórskiego i zastępca "Żbika". W czasie przeprawy przez Pilicę pod Żarnowcem znajdował się w tylnim ubezpieczeniu i dołączył do Brygady.

Matynia Wiktor "Karol" por., komendant AK-NSZ powiatu Końskie, dca oddziału partyzanckiego NSZ w pow. koneckim w 1944 r. Podporządkował się AK.

Matysek Aleksander "Młyn", ur. 6 I 1923, plut., partyzant oddziału "Stepa" (V 43 – VII 1944) i BS (erkaemista w komp. ppor. Lamparta.

Matyszewski Tomasz "Ćwikła", po wojnie Ćwikła Andrzej, ur. 19 XII 1912 Sieciechów p. Kozienice, ppor. rez. piech. (1 I 1936), kpt. OW, s. Tomasza, szkoła średnia (j. niemiecki), absolwent Dywizyjnego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 4 pp. Leg. w Kielcach (1932/33), oficer kontraktowy Junackich Hufców Pracy, uczestnik kampanii wrześniowej, następnie w NOW, ZWZ i AK w Warszawie, Starachowicach i Lwowie, oficer organizacyjny Dzielnicy Lwów-Śródmieście, dca (por.) oddziału partyzanckiego 8 komp. 26 pp. AK w obwodzie Milczyce, po rozwiązaniu oddziału wraz z częścią podkomendnych (ok. 40 osób) przedostał się na zachód; od 19 X 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej z przydziałem do Ośrodka Zapasowego, 30 X 1945 wyznaczony na dowódcę komp. 4007, zweryfikowany warunkowo w Murnau: oficer AK, kpt. rez. piech.

Mazur Władysław "Cywiński", po wojnie Cywiński Władysław ur. 5 XII 1919 Ludowice-Wąbrzeźno, ppor. kaw. ss., absolwent szkoły średniej (j. niemiecki, rosyjski) i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (1935-38), 6 IV 1946 przydzielony do komp. 4028; od 29 IV 1946 dca II plutonu komp. (4028) 4104.

Melka Tadeusz Michał "Boliwa" w OW Boliwa Tadeusz (25 IX 1912 Żyrardów p. Błonie – 2 III 1979 Londyn), syn Michała i Honoraty z Sosińskich, kpr. WP, ppor. rez. łączn. NSZ (3 IX 1944), z zawodu urzędnik samorządowy, absolwent Szkoły Handlowej koła Polskiej Macierzy Szkolonej w Milanówku (1931), Instytutu Komunalnego Związku Pracowników Samorządowych w Warszawie (1939) i konspiracyjnej Wyższej Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie 1942-44 (j. niemiecki) oraz konspiracyjnej szkoły podchorążych NSZ (1 VIII 1943 – 31 III 1944), służba czynna w komp. łączności 26 DP w Skierniewicach 1933-1935 (kpr. – 19 III 35), uczestnik kampanii wrześniowej, jeniec sowiecki, skąd zbiegł do grupy gen. Kleeberga, następnie w niewoli niemieckiej: Stalag XIA Altengrabow, komenderówka 385 (robotnik rolny), zwolniony z robót z powodu choroby, po powrocie w NOW i PZP w Puszczy Mariańskiej obwód Skierniewice (1 I 42 – 4 II 1944), następnie w NSZ w Warszawie (24 III – 5 X 1944), plut. pchor. (V 1944), uczestnik powstania warszawskiego (ppor. – 3 IX 1944, ustne oświadczenie), po upadku powstania w stalagu XB i oflagu XC, po uwolnieniu w Zgrupowaniu Oficerów Lubeka, 6 IX 1945 przeniesiony z I Zgrupowania POW Lubeka do Murnau, od 9 XI 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej i kompaniach wartowniczych, m.in. dowódca plutonu w kompanii Monachium 4014 (9 XI 1945 – 28 V 1946), 4166 Weinheim (29 V – 18 VIII 1946), 8691 Heilbron, Mannheim (19 VIII 1946 – 7 VIII 1947) i 4007 Neu Aubing (8 VIII – 31 VIII 1947).

Mestwin Witold, ur. 28 VI 1908 Zamość, por. kaw. ss, rtm. (6 IV 1946, na czas pełnienia służby w kompaniach wartowniczych) absolwent szkoły średniej (j. niemiecki) i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (1931-1933), od 11 XII 1945 w Brygadzie Świętokrzyskiej jako p.o. dca OZB, od 1 II 1946 zca dcy OZ, 6 IV 1946 awans na rotmistrza, od 6 IV 1946 p.o. oficer wyszkoleniowy BŚ, od 19 IV 1946 dca komp. 4104, od 6 VI 1946 p.o. dca OZ i w O. III, od 6 VI 1946 dca komp. 4080. W brygadzie w I 1945, Coburg, wyjechał w VIII 1945.

Metwe Otton "Jaworski Tadeusz", ur. 8 X 1908 Pinczyn p. Stargard, ppor. rez. piech., z zawodu nauczyciel, absolwent szkoły średniej i Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty w Krakowie (1930/31), od 17 IV 1946 dowódca plutonu w kompanii 4083.

Michalski Mieczysław Jerzy "Prawdzic" po wojnie Prawdzic Mieczysław, ur. 26 V 1916, plut., 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. czasu wojny art. z dniem 1 X 1944. Dca plutonu w komp. 8244 Waldorf (1946-47).

Michalski Stanisław "Furman", "Zmiana" (14 I 1911 – 20 IV 1991), ppor. rez. piech. (1 I 1936), por. NSZ, starszy brat Wacława "Żura", z zawodu nauczyciel, absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Piechoty przy 4 pp. Leg., od 1939 w ZJ, komendant rejonu Pierzchnica, Drugnia, Szczecno i okolice, następnie zca komendanta pow. stopnickiego, organizator działalności sabotażowo-dywersyjnej na terenie pow. stopnickiego, kieleckiego, jędrzejowskiego, współpracownik oddziału "Bema".

Michalski Wacław "Żur", "Żurowski", "Wacław Żur", po wojnie: Żur-Żurowski Wacław, Żur-Michalski Wacław (14 IX 1913 Pierzchnica woj. kieleckie – 9 XII 2003 Milwaukee, Wisconsin USA) syn Antoniego, rolnika (5 ha), i Józefy ze Skrybusiów, absolwent seminarium nauczycielskiego w Dąbrowie Górniczej (1930-1935), od 1936 r. nauczyciel w Pohulance woj. poleskie (IV – 1 X 1936) i Policach, pow. Kamień Koszyrski (od 1 IX 1936), plut. pchor. WP w 1939, por. NSZ (1 I 1942), kpt. /mjr NSZ, działacz ONR, absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Piechoty 23 DP przy 73 pp. w Katowicach, w 1938 odbył ćwiczenia wojskowe i wystawiono wniosek o nominację na ppor., 30 VI 39 zdał państwowy egzamin nauczycielski z odznaczeniem, od 11 VII 1939 powołany do służby stałej jako podchorąży III rocznika Szkoły Podchorążych Zawodowych. Do wybuchu wojny adiutant dowódcy odcinka umocnień Łaziska-Wydry koło Mikołowa. Od 20 VIII 1939 równocześnie dowódca plutonu tzw. przyspieszonej szkoły podoficerskiej dla młodego rocznika w 73 pp. w Katowicach, wraz z którym wziął udział w kampanii wrześniowej, a następnie waz z jego resztkami został wcielony do 74 pp., gdzie został dcą plutonu ckm. 1 IX 1939 awansowany na ppor. (zgodnie z rozkazem MSWojsk jako trzeci rocznik w chwili wybuchu wojny (nominację potwierdził rozkaz Komendy Okręgu nr V z 1 I 1940). Uniknął niewoli i wrócił do domu; w czasie okupacji pracuje jako nauczyciel, potem w nadleśnictwie Busko-Zdrój i spółdzielni Społem, od 24 XII 1939 oficer Związku Jaszczurczego (potem komendant rejonu, zastępca komendanta i komendant powiatu nr 5 stopnickiego (Busko Zdrój). Por. NSZ (1 I 1942, Rozkaz Komendy Okręgu nr V) Zagrożony aresztowaniem ukrywał się od 13 III 1943 r. Po zdaniu egzaminów został lustratorem Związku Rewizyjnego „Społem”, co umożliwiało mu poruszanie się w terenie. Równocześnie oficer szkoleniowy z ramienia komendy Okręgu V ZJ/NSZ: Opoczno, Częstochowa, wykładowca na Kursie Szkoły Podchorążych przy Komendzie Rejonu Ostrowiec Świętokrzyski (VI 1944), szef III wydz. (operacyjnego) Komendy Powiatu Opatów NSZ (do VIII 1944), 5 – 8 VIII 1944 pobyt w tzw. obozie przejściowym w lasach k. Zagnańska, w którym gromadzono ochotników do „partyzantki”, od 11 VIII 1944 dowódca 2 kompanii w 202 pp.; od 15 IX 1944 członek oficerskiego sądu honorowego Brygady, od 16 X 1944 r. dowódca 3 kompanii I batalionu Legii Nadwiślańskiej (202 pp.), 10 XI 1944 awansowany do stopnia kapitana piech. Wg opinii "Rusina" z 5 XI 1944: "Bardzo dobry dowódca, wyjątkowo zdolny organizator, dobry szkoleniowiec, bardzo wysoko stojący moralnie, bardzo odważny". 20 XII 1944 odznaczony Srebrnym Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego z Mieczami, od 2 I 1945 dowódca II batalionu Pułku Legii Nadwiślańskiej, egzaminator musztry w kompanii szkolnej Brygady (4-5 I 1945), od 16 III 1945 komendant kurs dla oficerów młodszych, p.o. komendant Kwatery Głównej (kwiecień 1945), od 19 IV 1945 szef sztabu I batalionu, po reorganizacji z 17 VIII 1945 r. mianowany dowódcą kompanii nr 7. Od 21 IX 1945 dowódca komp. 4000.

Michałowski Ryszard "Toczyski", "Żytniak" (16 X 1916 Warszawa) plut. pchor. rez. piech. WP, ppor. NSZ, szkoła średnia, absolwent Dywizyjnego Kursu Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 24 pp. w Łucku (1937/38), od 15 III 1946 dca plutonu w komp. 4087 w Ośrodku Bad Reichenhall, 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. rez. piechoty z dniem 1 X 1944.

"Mieczysław" (NN) ppor., od 8 VI 1944 w 204 pp., 1 VII 1944 r. awansowany do stopnia porucznika, od 5 X 1944 w II Oddziale Brygady, od 23 X 1944 w zastępstwie szef II Oddziału Brygady, od 26 V 1945 zastępca szefa II Oddziału Brygady, od 2 VIII 1945 oficer kwaterunkowy II Oddziału, po reorganizacji z 17 VIII 1945 oficer żandarmerii w kompanii kpt. "Żura", 3 IX 1945 wysłany "w podróż służbową", powrót 11 IX 1945, od 15 IX 1945 w sztabie Brygady, od 25 IX 1945 w oddziale personalnym Brygad.

Mielczarek Walerian "Orkan", "Stanisław", "Wołyniak", "Stanisław Wołyniak" (15 VIII 1899 Batum, Kaukaz, Rosja – 1 VIII 1988 Manchester, Anglia), ppor. (1 X 1927), por. (1 X 1929), kpt. (11 XI 1943), mjr (11 XI 1944), oficer służby stałej, kpt. artylerii, początkowo w NOW i ZWZ, od XI 42 w NSZ, szef łączności V Okręgu NSZ (Kielce), od III 1944 komendant miasta i powiatu Skarżysko, od 6 VIII 1944 w Brygadzie Świętokrzyskiej, od 11 VIII 1944 szef łączności Brygady, od 15 VIII 1944 wykładowca łączności na brygadowym kursie podchorążych, od 15 IX 1944 wiceprzewodniczący oficerskiego sądu honorowego, od 17 X 1945 członek brygadowego sądu polowego, 11 XI 1944 rozkazem Komendy Głównej NSZ awansowany do stopnia majora, przewodniczący komisji egzaminacyjnej i egzaminator z zakresu łączności i służby wewnętrznej na brygadowym kursie podchorążych (4-5 I 1945), od lutego do 13 VII 1945 kwatermistrz Brygady, komendant bloku V w Coburgu, 22 VIII 1945 oddelegowany do 2 Korpusu. Do Brygady już nie powrócił.

Mierzankowski Jan Michał "Korczak", ur. 14 III 1924, plut. WP, ppor. NSZ, jesienią 1945 dołączył do 2 Korpusu i służył w Oddziale Informacyjnym. 25 III 1946 mianowany przez Naczelnego Wodza ppor. czasu wojny piechoty z dniem 1 X 1944.

Milla Włodzimierz "Czarny", "Rylski" ppor., przejściowo dowódca oddziału NSZ, w czasie rekonwalescencji "Jacka II".

Modzelewski Jan "Sławek", ppor. NSZ, uczestnik powstania warszawskiego, po powstaniu w Murnau, następnie w ekspozyturze regensburskiej, po przybyciu do kraju aresztowany i sądzony w procesie pokazowym w VIII 1946. 1 VIII 1946 skazany na karę śmierci.

Mojsiejuk Czesław "Borsak" po wojnie Borsak Czesław, ur. 7 I 1918 Biała Podlaska, strz. z c., ppor. NSZ/OW (5 IV 1946), absolwent szkoły średniej, słuchacz studiów prawniczych (j. angielski), absolwent konspiracyjnej szkoły podchorążych AK, 9 IX 1945 przydzielony do komp. 4009, 15 XI 1945 przeniesiony z komp. 4009 jako protokolant do Okręgowego Sądu Wojskowego przy dowództwie Brygady, 5 XII 1945 awans na plut. pchor., 5 IV 1946 awans na ppor. piech. czasu wojny i przydział, jako tłumacza, do szefostwa obrońców sądowych BS.

Morawiecki Stanisław "Kamil" (31 VII 1921 Sędziszów p. Jędrzejów – 30 XI 1986 Port Chester, NY, USA), ppor. (1 I 1946), z zawodu buchalter, 4 klasy gimnazjum i 2 klasy liceum humanistycznego w Jędrzejowie (j. niemiecki, angielski), nieukończony kurs podoficerski (XI 1944 – I 1945, dca por. "Most"), kurs łączności, kurs dywersyjny (II – IV 1945 por. Skalski) i kurs łączności przy BS, w czasie wojny członek ZJ-NSZ w Jędrzejowie, od VI 1944 204 pp., następnie BŚ, st. strz. (11 XI 1944), po rozwiązaniu kompanii szkolnej (kurs podoficerski) 20 I 1945 przydzielony do 2 komp. F. II, uczestnik kursu dywersyjnego (II – IV 1945) pod dowództwem por. "Skalskiego", po powrocie wcielony do "plutonu specjalnego", st. strz. pchor. (11 IV 1945), kpr. pchor. (13 IV 1945), członek grupy "Mosta" skierowanej za linię frontu (13 IV 1945), po powrocie (29 IV 1945) przydzielony ponownie do F.II, 16 VII 1945 przeniesiony do kompanii telegraficznej, od września 1945 w komp. 4004 pod nazwiskiem Morawiecki Stanisław, plut. (21 XII 1945), sierż. pchor. (XII 1945), ppor. (XII 1946), dca drużyny, zca dcy plutonu i oficer oświatowy komp. 4004 (IX 1945 – XII 1946), kurs oficerski w Käfertalu, dca plutonu i oficer oświatowy komp. 4003 (XII 1946 – 11 VIII 1947), obóz DP w Kassel (VIII 1947 – V 1948).

Morkowski Zbigniew (6 III 1887 – 11 XI 1979 Chicago), ppor. rez. kaw. (1 VII 1925), żołnierz polski w I wojnie światowej, prof. Szkoły Rolniczej w Bojanowie w okresie międzywojennym, żołnierz NSZ w czasie II wojny.

Mościński Stanisław, ur. 13 I 1917, ppor., prezes Związku Polaków Bawarii Północnej.

Mróz Stanisław "Leciński", po wojnie Leciński Stanisław, ur. 20 XII 1902 Ujazdów, rtm. kaw. ss (1 I 1935), absolwent szkoły średniej (j. rosyjski, niemiecki) i Szkoły Podchorążych Kawalerii w Warszawie i Grudziądzu (1924-1926), w 1939 r. dowódca 2 szwadronu 6 psk w Żółkwi, wojna w obozie jenieckim, od 24 I 1946 w Brygadzie Świętokrzyskiej, organizator i pierwszy (od 26 I 1946) dca komp. 4085 w Berchtesgaden (II 46), Fuerstenfeldbruk, nast. Moosburg (XI 46).