pseud. Chlondowski, salezjanin (13 X 1896, śluby zakonne 3 X 1897), doktor filozofii i teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim (10 VII 1900), abiturient C.K. Gimnazjum we Lwowie (15 IX 1904), kapłan (święcenia w Krakowie, 23 IX 1905), prowincjał salezjańskiej prowincji niemiecko-austriacko-węgierskiej (1919-1922), administrator apostolski w Katowicach (1922-3 I 1926), biskup katowicki (3 I 1926-24 VI 1926), arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański (1926-4 III 1946), arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski (4 III 1946-1948), prymas Polski (1926-1948), kardynał (20 VI 1927-1948), współtwórca Chrystusowców-Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej (1932), emigrant w Watykanie (19 IX 1939-9 IV 1940), w Lourdes (9 IV 1940-6 IV 1943), Hautecombe (6 IV 1943-3 II 1944), aresztowany przez Gestapo (3 II 1944), internowany w Paryżu, Bar-le-Duc i Wiedenbrück (3 II 1944-1945), uwolniony przez Amerykanów (1945), poprzez Rzym (1945) powrócił do Polski (20 VII 1945), kompozytor muzyki sakralnej, sługa Boży.