Opracowania / Projekty \ Wołyń - Świadkowie \ Henryk Garbowski
Urodził się w 1920 roku w miejscowości Lado (pow. sarneński, woj. poleskie, od 1930 r. woj. wołyńskie). Jego ojciec był ekonomem w miejscowym majątku Józefa Życzewskiego, następnie zaś prowadził młyn we wsi.
Do pierwszej klasy szkoły powszechnej Henryk Garbowski uczęszczał w Omelnie. Po trzech latach kontynuował naukę w Tomaszgrodzie (4 i 5 klasa), a następnie do 6 i 7 klasy chodził w Rokitnie. Dzięki dobrym wynikom w nauce uzyskał stypendium w gminie Klesowo i rozpoczął naukę w Gimnazjum Mechanicznym w Brześciu. Po wybuchu wojny w 1939 roku zmuszony był powrócić do rodzinnej wsi, gdzie został zatrudniony jako ekspedient w miejscowym sklepie.
Od grudnia 1941 roku zaczęli do niego przychodzić sowieccy partyzanci, co szybko przerodziło się w jego zaangażowanie w działalność miejscowej partyzantki. W tym samym czasie Henryk Garbowski, jako jeden z bardziej wykształconych mieszkańców gminy pełnił funkcję sekretarza sołtysa, niepiśmiennego Ukraińca.
W kwietniu 1943 roku Henryk Garbowski ostatecznie zdecydował się wstąpić do oddziału partyzanckiego im. Tadeusza Kościuszki, będącego zalążkiem formacji "Jeszcze Polska nie zginęła" stworzonej przez Roberta Satanowskiego. Pełnił tam funkcję minera. Zajmował się wysadzaniem pociągów niemieckich i mostów kolejowych. Z Satanowskim przeszedł na tereny Lubelszczyzny, gdzie został wcielony do 8 Dywizji Piechoty II Armii Wojska Polskiego. Brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej.
Po wojnie wraz z całą Dywizją został skierowany w Bieszczady do służby w formacji Wojsk Ochrony Pogranicza. Pracował przy organizowaniu strażnic, zajmując się głównie pracą sztabową i wywiadowczą. Brał też udział w potyczkach z sotniami UPA. Następnie aż do emerytury, na którą przeszedł w 1980 roku, służył w różnych jednostkach WOP m.in. w Lubaniu Śląskim, w Nowym Sączu i w Warszawie. Jest autorem kilku książek, w których opisuje swoje wspomnienia wojenne. Mieszka w Warszawie.
Wybrane fragmenty relacji:
1. Historia założenia wsi Lado, Rodzina, Dom. Lado.
2. Szkoła, Patriotyzm. Lado, lata 20.
3. Stosunki polsko-ukraińskie. Lata 20.-30.
4. Uciekinierzy z ZSRR – opowieści o życiu za wschodnią granicą Polski. Lado, lata 30.
5. Pierwsza wizyta radzieckich partyzantów. Lado, grudzień 1941.
6. Wywózki na roboty do Niemiec. Lado, 1941.
7. Wstąpienie do zgrupowania partyzantów polskich R. Satanowskiego. 1943.
8. Przygoda z młodym Ukraińcem, który chciał wstąpić do partyzantki sowieckiej zamiast do UPA. 1943.
9. Zgrupowanie "Jeszcze Polska nie zgięła" – skład narodowościowy. 1943-1944.
10. Stosunki polsko-ukraińsko-białoruskie w czasie wojny.
